Nasz Patron

Zajęcia o naszym Patronie Św. Bracie Albercie przyniosły owoce w postaci wspaniałych prac plastycznych, które zostały przekazane na międzyszkolny konkurs plastyczny, zorganizowany w tym roku przez Szkołę Podstawową w Żurawiczkach "Św. Brat Albert - święty i patriota".

Adam Hilary Bernard Chmielowski urodził się 20 sierpnia 1845 roku w Igołomi pod Krakowem, w zubożałej rodzinie ziemiańskiej. Ojciec wcześnie osierocił dzieci (Adam miał 7 lat), a ciężar ich wychowania przeszedł na barki żony. Adam do 9. roku życia pozostawał w domu rodzinnym, po czym zdecydowano, że będzie się kształcił. Krótko przebywał w Szkole Kadetów w Petersburgu, a następnie wrócił do Warszawy i uczęszczał do gimnazjum. Po śmierci matki sierotą zajęła się ciotka Petronela, która zdecydowała przenieść chłopca do szkoły w Puławach. Kiedy wybuchło powstanie styczniowe w 1863 roku, młodzieniec staje w pierwszych szeregach, zostaje ranny pod Mełchowem, traci nogę. Przy pomocy rodziny wyjeżdża do Paryża. Po powrocie do kraju odkrywa w sobie talent malarski i rozpoczyna kształcenie artystyczne.
W Monachium przyjaźni się z elitą polskich malarzy, tj. Józefem Chełmońskim, Aleksandrem i Maksymilianem Gierymskim, Józefem Brandtem. Maluje portrety, obrazy religijne, jest człowiekiem ciągłego poszukiwania. Ze względu na zły stan zdrowia wyjeżdża do brata na Podole, gdzie z entuzjazmem oddaje się działalności apostolskiej. Głosi konieczność odrodzenia moralnego i religijnego, budzi uczucia patriotyczne, za wzorem św. Franciszka odnawia przydrożne kapliczki, ołtarze w kościołach, maluje piękny krajobraz podolski.
W 1884 roku wraca do Krakowa, gdzie wstrząśnięty widokiem ludzkiej niedoli, poświęca wszystko, by spieszyć z pomocą. Rezygnuje z kariery artystycznej, przywdziewa zgrzebny habit tercjarski, wyrzekając się nawet swojego nazwiska. Pod imieniem Brata Alberta przemierza ulice Krakowa, zbierając datki na utrzymanie nędzarzy, zakładając przytuliska dla bezdomnych, dźwigając podopiecznych z dna upadku moralnego. Wkrótce znaleźli się entuzjaści, którzy przyszli Mu z pomocą. Władze Kościoła aprobowały Jego poczynania. Powstały zgromadzenia Albertynek, a później Albertynów na terenie całej Polski. Ważną rolę przypisywał pustelniom, gdzie umęczeni pracą bracia i siostry mogli odnowić duchowe i fizyczne siły.
Wyczerpany chorobą zmarł w dniu Bożego Narodzenia 1916 roku w Krakowie.
Ojciec święty Jan Paweł II dokonał Jego beatyfikacji w 1983 roku, a w 1989 roku uroczystej kanonizacji w Rzymie, wpisując Go do grona Świętych Kościoła Powszechnego.
Mieszkańcom Studziana ta szlachetna Postać jest szczególnie bliska, gdyż od 8 grudnia 1985 roku mogą podążać na Eucharystię i modlitwę do pięknej Kaplicy pod Jego wezwaniem.