Obłoczki
SCENARIUSZ ZAJĘCIA Z EDUKACJI MATEMATYCZNEJ
TEMAT: ,,OBŁOCZKI"
Cel ogólny:
- posługiwanie się określeniami: wysoko- nisko, wyżej- niżej
- utrwalenie nazw kolorów podstawowych tj. zielony, żółty, niebieski
Cele szczegółowe: dziecko
– posługuje się określeniami pojęć: wysoko- nisko, wyżej- niżej dotyczącymi położenia przedmiotów w przestrzeni i na płaszczyźnie;
– sprawnie posługuje się w toku gier i zabaw ruchowych pojęciami
dotyczącymi wysokości oraz rozpoznaje i nazywa kolory podstawowe;
– współpracuje w zespole;
– zapamiętuje i odtwarza z pamięci układ kolorowych kółek;
Forma pracy: indywidualna, zespołowa, grupowa.
Metody: słowna, oglądowa, czynna
Pomoce dydaktyczne: opowiadanie pt. "Obłoczki", sylwety do ilustracji opowiadania, obłoczki – emblematy, kolorowe kółka; koła hula- hop, wata, klej.
Przebieg zajęcia:
1. Zabawa ortofoniczna na podstawie opowieści ,,Wycieczka do lasu"
Jesteśmy w lesie. Idziemy cicho, aby nie spłoszyć zwierząt żyjących w lesie (dzieci skradają się na palcach). Drzewa poruszają gałęziami drzew, słychać szum wiatru (dzieci naśladują ruchy gałęzi drzew i szum wiatru). Na ścieżce spotykamy wiewiórkę, która wesoło skacze i szuka orzechów na zimę (skaczą na ugiętych nogach). Z drzewa na drzewo przelatuje dzięcioł. Właśnie usiadł na drzewie. Posłuchajcie jak stuka dziobem w jego korę (uderzanie rytmicznie piąstkami o podłogę). Idziemy dalej, przedzieramy się przez gęste zarośla, podnosimy wysoko nogi omijając wysokie trawy. Nagle w oddali pojawił się niedźwiedź. Cicho pomrukuje i szuka kryjówki, aby położyć się do zimowego snu. Na niebie pojawiły się ciemne chmury i zaczął padać deszcz (naśladują ruchem palców padający deszcz). Niestety nasza wycieczka dobiegła końca, więc siadamy cichutko na dywanie, by nie zbudzić ze snu niedźwiedzia.
2. Wysłuchanie opowiadania pt. "O obłoczkach", ilustrowanego sylwetami.
Był sobie niebieski obłoczek. Sunął wolno po niebie i rozglądał się dookoła.
– Ach jak tu pięknie. Jakie wspaniałe widoki. Mogę sobie patrzeć i patrzeć
na ziemię. Widzę wszystko doskonale.
Nagle usłyszał czyjś głos:
– Witaj, niebieski obłoczku.
Obłoczek rozglądał się wokół, ale nikogo nie widział.
– Nie widzę cię. Kim jesteś i skąd mnie wołasz?
– Jestem zielonym obłoczkiem i znajduję się niżej niż ty.
– Niżej niż ja? A co to znaczy?
– To znaczy, że jestem pod tobą.
Niebieski obłoczek spojrzał w dół.
– Ach, witaj zielony obłoczku! Teraz już cię widzę. A dlaczego jesteś tak
nisko?
– Bo ja nie lubię być wysoko. Wolę być trochę niżej.
– Ależ zielony obłoczku, stąd są lepsze widoki. Widać wszystko i wszystkich.
Widzę nawet dzieci w przedszkolu.
– No coś ty, widzisz nawet dzieci?
– Jasne, wejdź wyżej, to zobaczysz, co teraz dzieci robią.
Zielony obłoczek przesunął się wyżej. Teraz był już obok niebieskiego.
– Ach, jak tu wysoko. Ale rzeczywiście wszystko widać. Widzę nawet Maćka.
Siedzi na dywanie obok… Ale tu fajnie, aż mi się kręci w głowie.
3. Omówienie pierwszego fragmentu opowiadania:
– Kto spacerował po niebie?
– Z kim rozmawiał niebieski obłoczek?
– Który obłoczek był wyżej?
– Który obłoczek był niżej?
– Co to znaczy być niżej od czegoś?
– Dlaczego zielony obłoczek wolał być niżej?
– Jak niebieski obłoczek zachęcił zielonego do wejścia wyżej?
– Co widziały obłoczki będąc razem wysoko?
4. Wysłuchanie dalszego ciągu.
Nagle obłoczki usłyszały nieznajomy głos.
– Hej tam na dole! Na co się tak gapicie?
Obłoczki rozejrzały się wkoło, ale nikogo nie widziały.
– Jestem tutaj. Musicie spojrzeć wysoko w górę, żeby mnie zobaczyć.
Obłoczki zadarły głowy do góry. Zobaczyły dużą żółtą chmurę.
– Ależ ty jesteś wysoko i daleko.
– Jestem najwyżej i bardzo blisko słońca. Ja lubię być najwyżej, bo wtedy
widzę nawet najdalsze rzeki, widzę nawet biedronki na łące. Wy jesteście
niżej niż ja – powiedziała żółta chmura i odpłynęła.
– Ale zarozumiała ta chmura. Niech sobie będzie najwyżej. My nie lubimy być aż tak wysoko.
5. Omówienie tekstu:
– Kto zawołał obłoczki?
– Gdzie była chmura?
– Czy była daleko, czy blisko obłoczków?
– Który obłoczek był najniżej?
– Kto był najbliżej niebieskiego obłoczka? (zielony)
6. Zabawa ruchowa: dzieci otrzymują koła w kolorach: zielonym , żółtym i niebieskim. Tańczą przy muzyce. Na przerwę w muzyce wchodzą do odpowiednich kół hula hop odpowiadającym kolorom kółek.
7. Utrwalenie wyglądu figury geometrycznej jaką jest koło
- układanie kołek według podanego wzoru
- przeliczanie kółek w zakresie 3
- utrwalenie nazw kolorów podstawowych tj. zielony, żółty, niebieski
8. Zabawa z wykorzystaniem muzyki puszczonej z płyty CD z wykorzystaniem papierowych talerzyków i chusteczek- rozwijanie wrażliwości słuchowej
9. Praca plastyczne ,,Puchaty obłoczek"- wyklejanie chmurek kulkami z waty z pomocą nauczycielki.
Opracowała i przeprowadziła:
Monika Prośniak
.
TEMAT: ,,OBŁOCZKI"
Cel ogólny:
- posługiwanie się określeniami: wysoko- nisko, wyżej- niżej
- utrwalenie nazw kolorów podstawowych tj. zielony, żółty, niebieski
Cele szczegółowe: dziecko
– posługuje się określeniami pojęć: wysoko- nisko, wyżej- niżej dotyczącymi położenia przedmiotów w przestrzeni i na płaszczyźnie;
– sprawnie posługuje się w toku gier i zabaw ruchowych pojęciami
dotyczącymi wysokości oraz rozpoznaje i nazywa kolory podstawowe;
– współpracuje w zespole;
– zapamiętuje i odtwarza z pamięci układ kolorowych kółek;
Forma pracy: indywidualna, zespołowa, grupowa.
Metody: słowna, oglądowa, czynna
Pomoce dydaktyczne: opowiadanie pt. "Obłoczki", sylwety do ilustracji opowiadania, obłoczki – emblematy, kolorowe kółka; koła hula- hop, wata, klej.
Przebieg zajęcia:
1. Zabawa ortofoniczna na podstawie opowieści ,,Wycieczka do lasu"
Jesteśmy w lesie. Idziemy cicho, aby nie spłoszyć zwierząt żyjących w lesie (dzieci skradają się na palcach). Drzewa poruszają gałęziami drzew, słychać szum wiatru (dzieci naśladują ruchy gałęzi drzew i szum wiatru). Na ścieżce spotykamy wiewiórkę, która wesoło skacze i szuka orzechów na zimę (skaczą na ugiętych nogach). Z drzewa na drzewo przelatuje dzięcioł. Właśnie usiadł na drzewie. Posłuchajcie jak stuka dziobem w jego korę (uderzanie rytmicznie piąstkami o podłogę). Idziemy dalej, przedzieramy się przez gęste zarośla, podnosimy wysoko nogi omijając wysokie trawy. Nagle w oddali pojawił się niedźwiedź. Cicho pomrukuje i szuka kryjówki, aby położyć się do zimowego snu. Na niebie pojawiły się ciemne chmury i zaczął padać deszcz (naśladują ruchem palców padający deszcz). Niestety nasza wycieczka dobiegła końca, więc siadamy cichutko na dywanie, by nie zbudzić ze snu niedźwiedzia.
2. Wysłuchanie opowiadania pt. "O obłoczkach", ilustrowanego sylwetami.
Był sobie niebieski obłoczek. Sunął wolno po niebie i rozglądał się dookoła.
– Ach jak tu pięknie. Jakie wspaniałe widoki. Mogę sobie patrzeć i patrzeć
na ziemię. Widzę wszystko doskonale.
Nagle usłyszał czyjś głos:
– Witaj, niebieski obłoczku.
Obłoczek rozglądał się wokół, ale nikogo nie widział.
– Nie widzę cię. Kim jesteś i skąd mnie wołasz?
– Jestem zielonym obłoczkiem i znajduję się niżej niż ty.
– Niżej niż ja? A co to znaczy?
– To znaczy, że jestem pod tobą.
Niebieski obłoczek spojrzał w dół.
– Ach, witaj zielony obłoczku! Teraz już cię widzę. A dlaczego jesteś tak
nisko?
– Bo ja nie lubię być wysoko. Wolę być trochę niżej.
– Ależ zielony obłoczku, stąd są lepsze widoki. Widać wszystko i wszystkich.
Widzę nawet dzieci w przedszkolu.
– No coś ty, widzisz nawet dzieci?
– Jasne, wejdź wyżej, to zobaczysz, co teraz dzieci robią.
Zielony obłoczek przesunął się wyżej. Teraz był już obok niebieskiego.
– Ach, jak tu wysoko. Ale rzeczywiście wszystko widać. Widzę nawet Maćka.
Siedzi na dywanie obok… Ale tu fajnie, aż mi się kręci w głowie.
3. Omówienie pierwszego fragmentu opowiadania:
– Kto spacerował po niebie?
– Z kim rozmawiał niebieski obłoczek?
– Który obłoczek był wyżej?
– Który obłoczek był niżej?
– Co to znaczy być niżej od czegoś?
– Dlaczego zielony obłoczek wolał być niżej?
– Jak niebieski obłoczek zachęcił zielonego do wejścia wyżej?
– Co widziały obłoczki będąc razem wysoko?
4. Wysłuchanie dalszego ciągu.
Nagle obłoczki usłyszały nieznajomy głos.
– Hej tam na dole! Na co się tak gapicie?
Obłoczki rozejrzały się wkoło, ale nikogo nie widziały.
– Jestem tutaj. Musicie spojrzeć wysoko w górę, żeby mnie zobaczyć.
Obłoczki zadarły głowy do góry. Zobaczyły dużą żółtą chmurę.
– Ależ ty jesteś wysoko i daleko.
– Jestem najwyżej i bardzo blisko słońca. Ja lubię być najwyżej, bo wtedy
widzę nawet najdalsze rzeki, widzę nawet biedronki na łące. Wy jesteście
niżej niż ja – powiedziała żółta chmura i odpłynęła.
– Ale zarozumiała ta chmura. Niech sobie będzie najwyżej. My nie lubimy być aż tak wysoko.
5. Omówienie tekstu:
– Kto zawołał obłoczki?
– Gdzie była chmura?
– Czy była daleko, czy blisko obłoczków?
– Który obłoczek był najniżej?
– Kto był najbliżej niebieskiego obłoczka? (zielony)
6. Zabawa ruchowa: dzieci otrzymują koła w kolorach: zielonym , żółtym i niebieskim. Tańczą przy muzyce. Na przerwę w muzyce wchodzą do odpowiednich kół hula hop odpowiadającym kolorom kółek.
7. Utrwalenie wyglądu figury geometrycznej jaką jest koło
- układanie kołek według podanego wzoru
- przeliczanie kółek w zakresie 3
- utrwalenie nazw kolorów podstawowych tj. zielony, żółty, niebieski
8. Zabawa z wykorzystaniem muzyki puszczonej z płyty CD z wykorzystaniem papierowych talerzyków i chusteczek- rozwijanie wrażliwości słuchowej
9. Praca plastyczne ,,Puchaty obłoczek"- wyklejanie chmurek kulkami z waty z pomocą nauczycielki.
Opracowała i przeprowadziła:
Monika Prośniak
.
event_note
09.04.2017
attachment
1
perm_identity
MONIKA PROŚNIAK