Okres świąt Bożego Narodzenia to wyjątkowy czas pełen radości, ciepła i rodzinnych chwil. Dla przedszkolaków to także okazja, by podziękować swoim rodzicom za miłość i opiekę oraz złożyć im własnoręcznie przygotowane życzenia. W artykule znajdziecie pomysły na krótkie, piękne i proste w formie życzenia, które najmłodsi mogą przekazać swoim bliskim. Życzenia świąteczne dla rodziców to niezwykły gest, który z pewnością wywoła uśmiech na każdej twarzy.
Przedszkolaki uwielbiają tworzyć coś własnymi rękami, a składanie życzeń świątecznych to świetny sposób na wyrażenie uczuć. Oto kilka przykładowych życzeń, które można nauczyć dzieci w przedszkolu:
„Wesołych Świąt, mamusiu i tatusiu!
Dużo uśmiechu, radości i zabawy,
I żeby prezenty były ciekawe!”
„Życzę Wam dużo zdrowia i szczęścia,
I czasu na wspólne przytulania,
Niech Święty Mikołaj przyniesie radość,
A Wasze marzenia się spełniają co noc!”
„Kochani Rodzice, Wesołych Świąt!
Niech gwiazdka świeci jasno nad domem,
A nasze serca zawsze będą razem!”
Takie krótkie wierszyki są proste do zapamiętania dla dzieci i pozwalają im wyrazić swoje uczucia w piękny sposób.
W przedszkolu można wykorzystać różne formy, aby dzieci mogły złożyć swoim rodzicom świąteczne życzenia. Oto kilka inspiracji:
Kartki świąteczne z życzeniami
Dzieci mogą własnoręcznie ozdobić kartki świąteczne rysunkami, naklejkami czy kolorowymi brokatami. W środku warto wpisać krótkie, proste życzenia:
„Wesołych Świąt, kochani Rodzice!
Ciepła, miłości i dużo radości!”
Świąteczne występy
Podczas przedszkolnych jasełek lub świątecznego spotkania dzieci mogą wyrecytować życzenia na scenie. Przykładowy tekst:
„Kochani Rodzice, dziękujemy Wam za wszystko,
Życzymy zdrowia, uśmiechu i szczęścia blisko.
Niech Święta będą piękne jak gwiazdka na niebie,
A my zawsze będziemy pamiętać o Waszym uśmiechu dla siebie!”
Małe prezenty z dedykacją
Dzieci mogą przygotować symboliczne prezenty – np. ozdoby na choinkę czy rysunki – i dołączyć krótkie życzenia:
„Wesołych Świąt! Niech wszystkie Wasze marzenia się spełnią!”
Organizując takie aktywności, przedszkole tworzy wspaniałe wspomnienia zarówno dla dzieci, jak i rodziców. To także sposób, by nauczyć najmłodszych wyrażania wdzięczności i serdeczności wobec najbliższych.
Wykorzystując powyższe pomysły, można sprawić, że życzenia świąteczne dla rodziców od dzieci staną się niezapomnianym elementem świątecznej atmosfery. Przedszkole jest idealnym miejscem, by zaszczepiać w najmłodszych tradycje i wartości, które będą im towarzyszyć przez całe życie.
Jasełka z przesłaniem to nie tylko tradycyjna opowieść o narodzinach Jezusa, ale także okazja do przekazania dzieciom uniwersalnych wartości, takich jak miłość, dobroć i wzajemna pomoc. Poniższy scenariusz został dostosowany do wieku przedszkolaków, łącząc prostą fabułę z pięknym przekazem, który poruszy zarówno małych aktorów, jak i widzów.
Narrator (nauczyciel lub starsze dziecko)
Maryja i Józef
Aniołek (jeden lub kilku)
Gwiazda Betlejemska
Pastuszkowie (kilkoro dzieci)
Trzej Królowie
Zwierzątka (np. owieczki, krowa, osiołek)
Dzieci jako mieszkańcy Betlejem
Dekoracja: Droga, domek z napisem "Betlejem," papierowa gwiazda.
Narrator:
„Dawno temu, w małym miasteczku Betlejem, Maryja i Józef szukali miejsca, w którym mogliby odpocząć. Noc była ciemna, a serca ludzi zamknięte.”
(Maryja i Józef wchodzą na scenę, pukają do drzwi. Dzieci grające mieszkańców potrząsają głowami na znak odmowy.)
Maryja:
„Józefie, nie mamy gdzie przenocować. Może znajdziemy schronienie w stajence?”
Józef:
„Tak, tam będzie ciepło i spokojnie.”
Narrator:
„W skromnej stajence, wśród zwierząt, narodził się Jezus – największy dar dla świata.”
(Maryja i Józef siadają przy żłóbku. Zwierzątka otaczają żłóbek.)
Dekoracja: Nocne niebo z gwiazdami, aniołowie w białych strojach.
Narrator:
„W tym samym czasie na niebie pojawiła się jasna Gwiazda Betlejemska, która miała prowadzić ludzi do stajenki.”
(Na scenę wchodzi dziecko jako Gwiazda Betlejemska, z dużą, błyszczącą gwiazdą.)
Gwiazda Betlejemska:
„Prowadzę Was do Jezusa, gdzie odnajdziecie miłość i nadzieję.”
(Aniołowie śpiewają kolędę „Gore gwiazda Jezusowi” i wędrują w stronę stajenki.)
Dekoracja: Polana z owieczkami, nocne niebo.
Narrator:
„W polu, niedaleko Betlejem, pastuszkowie czuwali nad swoimi owcami, gdy nagle ukazał im się anioł.”
(Anioł wchodzi na scenę.)
Anioł:
„Nie bójcie się! Narodził się Zbawiciel. Idźcie do stajenki i oddajcie Mu pokłon.”
Pastuszek 1:
„Zabierzmy to, co mamy, i podarujmy Jezusowi.”
(Pastuszkowie przynoszą koszyk z owocami, chlebem i szalem, który kładą przy żłóbku.)
Dekoracja: Gwiazda prowadząca do stajenki, królowie z darami.
Narrator:
„Trzej Królowie, widząc Gwiazdę Betlejemską, ruszyli w podróż, by oddać pokłon nowonarodzonemu Królowi.”
(Królowie wchodzą na scenę, trzymając złoto, kadzidło i mirrę. Uklękają przed żłóbkiem.)
Król 1:
„Przynoszę złoto, symbol królewskiej godności.”
Król 2:
„Przynoszę kadzidło, znak modlitwy i wiary.”
Król 3:
„Przynoszę mirrę, symbol życia i nadziei.”
Dekoracja: Stajenka otoczona wszystkimi postaciami.
Narrator:
„Wszyscy zrozumieli, że największym darem na świecie jest miłość. To ona rozświetla mrok i daje nadzieję.”
(Dzieci wspólnie śpiewają kolędę „Lulajże Jezuniu.”)
Maryja:
„Niech miłość i dobroć zamieszkają w sercach każdego z Was.”
(Wszyscy aktorzy mówią razem: „Wesołych Świąt!”)
Przedstawienie kończy się wspólnym ukłonem. Jasełka z przesłaniem to piękny sposób na wprowadzenie dzieci w ducha świąt i przekazanie im ważnych wartości, które będą dla nich drogowskazem w życiu.
Wzruszające przedstawienie na Boże Narodzenie to wyjątkowa okazja, aby wprowadzić przedszkolaki i ich rodziców w magiczny nastrój świąt, ucząc jednocześnie o miłości, przyjaźni i wzajemnej pomocy. Historia pełna ciepła i prostych wartości może być łatwa do zrozumienia dla najmłodszych, a także wzruszyć każdego widza, który zobaczy tę opowieść na scenie.
Narrator (nauczyciel lub starsze dziecko)
Gwiazdka (dziecko w złotej pelerynie i czapeczce)
Dzieci jako zwierzątka (np. zajączek, jeżyk, wiewiórka, sowa)
Aniołek (w białej sukni z aureolą)
Dzieci jako mieszkańcy wioski (2–3 osoby)
Maryja i Józef
Dzieci jako pastuszkowie i Trzej Królowie
Chór (reszta grupy, śpiewająca kolędy)
Dekoracja: Nocne niebo z gwiazdami (z kartonu i folii), na środku jedna większa gwiazda z błyszczącym papierem.
Narrator:
„Dawno, dawno temu, w niebie pojawiła się wyjątkowa gwiazdka. Była mała, ale bardzo jasna i miała jedno marzenie – chciała pomóc ludziom odnaleźć w sercu dobro.”
(Gwiazdka wchodzi na scenę, podskakując radośnie.)
Gwiazdka:
„Czy uda mi się sprawić, by ludzie byli dla siebie lepsi? Wyruszę w drogę i spróbuję ich nauczyć magii dobroci!”
Dekoracja: Las zimowy (choinki, śnieg z waty, dekoracje zwierzątek).
Narrator:
„Gwiazdka dotarła do zimowego lasu, gdzie zwierzątka martwiły się, że święta nie będą radosne, bo nie mają czym się podzielić.”
Zajączek:
„Nie mamy jedzenia na wigilijną ucztę. Co zrobimy?”
Jeżyk:
„Nie martwcie się, możemy się podzielić tym, co mamy!”
(Zwierzątka układają mały koszyk z szyszkami, orzechami i jabłkami.)
Gwiazdka:
„Wspaniale! Razem zawsze znajdzie się rozwiązanie. Pamiętajcie, że dobro zawsze wraca!”
(Śpiew kolędy: „Przybieżeli do Betlejem”.)
Dekoracja: Wioska z chatką i małym stoiskiem.
Narrator:
„Gwiazdka udała się do wioski, gdzie ludzie byli smutni, bo nie mieli choinki ani ozdób.”
Mieszkaniec 1:
„Nasze święta będą szare i smutne.”
Mieszkaniec 2:
„Nie mamy nawet jednej bombki.”
(Gwiazdka przynosi gwiazdę, a zwierzątka wchodzą z gałązkami choinki i papierowymi ozdobami.)
Gwiazdka:
„Nie liczy się to, co macie, ale to, jak dzielicie się sercem. Oto Wasza choinka!”
(Dzieci ustawiają choinkę, śpiewają: „Cicha noc”.)
Dekoracja: Szopka z żłóbkiem, Maryją, Józefem, pastuszkami i zwierzątkami.
Narrator:
„Na koniec Gwiazdka zaprowadziła wszystkich do stajenki w Betlejem, by przypomnieć, co jest najważniejsze w te święta.”
Maryja:
„Niech dobroć wypełni Wasze serca, a miłość gości w każdym domu.”
Gwiazdka:
„Pamiętajcie, że magia świąt to być razem i czynić dobro!”
(Wszyscy śpiewają: „Dzisiaj w Betlejem.”)
Narrator:
„I tak Gwiazdka nauczyła wszystkich, że święta to czas dzielenia się i wzajemnej pomocy. Każdy z nas może stać się małą gwiazdką, która rozświetli świat.”
(Wszyscy na scenie układają serce z rąk i wspólnie mówią „Wesołych Świąt!”)
Przedstawienie kończy się wspólnym ukłonem i aplauzem rodziców.
Dzień życzliwości to wspaniała okazja, by od najmłodszych lat uczyć dzieci wartości takich jak empatia, szacunek i pomaganie innym. Dzieci w przedszkolu uwielbiają angażujące i kreatywne działania, które jednocześnie uczą ich, jak ważne są miłe gesty wobec innych.
Świętowanie Dnia Życzliwości z przedszkolakami może być niezwykle radosne i wartościowe. Oto kilka pomysłów, które pozwolą dzieciom aktywnie uczestniczyć w tym dniu:
Stworzenie "drzewka życzliwości" – Dzieci piszą lub rysują dobre uczynki na liściach, które wspólnie przyklejają na papierowe drzewko.
Kartki z uśmiechem – Przedszkolaki wykonują kolorowe kartki dla kolegów i koleżanek, by przekazać miłe słowa.
Zabawa w "łańcuch miłych słów" – Każde dziecko mówi coś miłego o osobie obok.
Kącik dobrych uczynków – Dzieci opowiadają, jak pomogły komuś w domu lub w przedszkolu.
Uśmiechnięte buźki – Malowanie uśmiechów na kamieniach i rozdawanie ich rodzicom lub sąsiadom.
Pudełko dobrych gestów – Losowanie karteczek z pomysłami na miłe gesty, np. "przytul kolegę" lub "pomóż komuś w zabawie."
Ułożenie piosenki o życzliwości – Dzieci wspólnie tworzą słowa do znanej melodii.
Wspólne pieczenie ciastek – Przygotowanie słodkiego poczęstunku i rozdanie go innym grupom w przedszkolu.
Rysowanie plakatów – Dzieci przedstawiają na rysunkach, jak można być życzliwym.
Teatrzyk o życzliwości – Proste przedstawienie, w którym dzieci odgrywają scenki związane z pomaganiem.
Dzień życzliwości można rozszerzyć na cały tydzień, wypełniając go różnorodnymi aktywnościami, które codziennie uczą dzieci czegoś nowego o empatii i trosce o innych. Oto pomysły na Tydzień Życzliwości w przedszkolu:
Dzień przytulania – Każde dziecko wybiera kogoś, kogo chciałoby dziś przytulić.
Dzień podziękowań – Dzieci przygotowują laurki z podziękowaniami dla pracowników przedszkola, np. kucharek czy pań sprzątających.
Dzień dobrego słowa – Każde dziecko musi powiedzieć coś miłego innej osobie.
Dzień wspólnego czytania – Wspólna lektura bajek o przyjaźni i dobroci, np. "Franklin i jego przyjaciele."
Dzień pomagania – Organizacja zabaw, w których dzieci uczą się współpracy, np. układanie puzzli w parach.
Dzień uśmiechu – Konkurs na najpiękniejszy uśmiech w grupie.
Dzień dzielenia się – Przynoszenie przez dzieci drobnych przekąsek, którymi mogą się podzielić z innymi.
Dzień zieleni – Sadzenie roślin w ogródku przedszkolnym jako gest życzliwości wobec natury.
Dzień wspólnych zabaw – Gry i zabawy integracyjne, które uczą współdziałania i wzajemnego szacunku.
Dzień niespodzianek – Dzieci przygotowują drobne niespodzianki, np. rysunki, dla rodziców lub opiekunów.
Takie działania sprawią, że przedszkolaki nie tylko poznają wartość życzliwości, ale i chętnie będą ją praktykować w codziennym życiu.
Apel bożonarodzeniowy to piękne wydarzenie, które wprowadza wszystkich w świąteczny nastrój, przypominając o istocie świąt Bożego Narodzenia – miłości, pokoju i wspólnocie. Poniższy scenariusz zawiera zarówno elementy świąteczne, jak i refleksję, która pomoże dzieciom, nauczycielom i rodzicom poczuć ducha nadchodzących świąt.
Centralna scena: żłóbek, proste świąteczne dekoracje, choinka, lampki.
Dekoracje wokół sceny: symbole świąt – gwiazda betlejemska, ozdoby, świąteczne plakaty.
Mikrofon dla narratorów i śpiewaków.
Narratorzy – wprowadzają widzów w poszczególne części apelu.
Anioły – przynoszą radosną nowinę.
Maryja i Józef – postacie symboliczne.
Pasterze i Trzej Królowie – oddają pokłon i przynoszą dary.
Chór – śpiewa kolędy i piosenki świąteczne.
Dzieci jako Dzieciątko (symboliczne w żłóbku).
Narrator 1:
„Witamy serdecznie na naszym apelu bożonarodzeniowym. Boże Narodzenie to czas wyjątkowy, pełen radości, miłości i bliskości. Dziś, poprzez nasz występ, chcemy podzielić się z Wami tymi wartościami.”
Narrator 2:
„Zapraszamy wszystkich do wspólnego przeżywania tej historii – opowieści o nadziei i miłości, która wydarzyła się ponad dwa tysiące lat temu.”
Narrator 1:
„W maleńkim Nazarecie, do Maryi przyszedł anioł z niezwykłą nowiną…”
(Maryja siedzi na scenie, rozświetla się światło, pojawia się Anioł.)
Anioł:
„Maryjo, Bóg wybrał Ciebie, byś była Matką Jego Syna. Będzie On Zbawicielem świata i przyniesie ludziom pokój.”
Maryja:
„Niech mi się stanie według Jego słowa. Jestem gotowa.”
(Anioł powoli opuszcza scenę, a delikatna muzyka gra w tle, wprowadzając atmosferę spokoju i refleksji.)
Narrator 2:
„I tak Maryja z Józefem wyruszyli do Betlejem. Była to długa i trudna droga, ale w ich sercach była nadzieja i pokora.”
(Maryja i Józef idą wolno przez scenę, w tle delikatna melodia, np. instrumentalna wersja „Lulajże Jezuniu”). Wchodzą do miejsca, które przypomina stajenkę – prostą, ubogą przestrzeń.)
Narrator 1:
„Kiedy dotarli na miejsce, nie znaleźli miejsca w gospodzie, więc zatrzymali się w skromnej stajence, gdzie tej nocy narodził się Jezus.”
(Maryja i Józef klęczą przy żłóbku z lalką jako Dzieciątko. W tle zaczyna grać kolęda „Cicha noc”, śpiewana przez chór.)
Chór:
„Cicha noc, święta noc…”
Narrator 2:
„Narodził się Jezus, Książę Pokoju, który przyniósł światu nadzieję. Wszystko wokół zamarło w ciszy, oddając hołd tej chwili.”
Narrator 1:
„Na polach niedaleko Betlejem pasterze pilnowali swoich stad. Nagle ukazał im się anioł…”
(Anioł ponownie wchodzi na scenę, tym razem zwracając się do pasterzy, którzy wyglądają na zdziwionych.)
Anioł:
„Nie bójcie się! Przynoszę wam dobrą nowinę – narodził się Zbawiciel! Znajdziecie Go w stajence, leżącego w żłobie.”
Pasterz 1:
„Chodźmy natychmiast, oddajmy Mu hołd!”
(Pasterze zbliżają się do żłóbka, klękają i składają dary: skromne owocowe kosze, wełniane kocyki. W tle kolęda „Dzisiaj w Betlejem”.)
Narrator 2:
„Wieść o narodzeniu Jezusa dotarła także do Mędrców ze Wschodu. Widzieli na niebie jasną gwiazdę, która prowadziła ich do Betlejem.”
(Trzej Królowie wchodzą na scenę, każdy trzyma dar: złoto, kadzidło, mirrę. Podchodzą do żłóbka i składają swoje dary.)
Król 1:
„Przynoszę złoto, bo jesteś Królem nad królami.”
Król 2:
„Przynoszę kadzidło, bo jesteś Świętym.”
Król 3:
„Przynoszę mirrę, znak Twojego poświęcenia dla świata.”
Narrator 1:
„Królowie, oddając swoje dary, pokazali światu, że narodził się Ten, który jest ponad wszystkim.”
(Chór śpiewa refren kolędy „Mędrcy świata, monarchowie”, a królowie klęczą przy żłóbku.)
Narrator 2:
„Tak narodził się Jezus, przynosząc ludziom miłość, pokój i nadzieję. Niech te wartości wypełnią nasze serca nie tylko podczas świąt, ale każdego dnia.”
Narrator 1:
„Boże Narodzenie to czas bliskości, wybaczania i serdeczności. Życzymy Wam wszystkim, by te święta były pełne ciepła i pokoju.”
(Na koniec wszyscy aktorzy zbierają się razem na scenie. Chór oraz wszyscy uczestnicy apelu śpiewają wspólnie kolędę „Bóg się rodzi”.)
Apel bożonarodzeniowy jest piękną okazją, by przypomnieć o wartościach, które niesie Boże Narodzenie. Dzięki prostym scenom, wzruszającym słowom i kolędom wszyscy uczestnicy mogą poczuć bliskość i radość świąt.
Muzyczne jasełka to połączenie tradycyjnej opowieści o narodzinach Jezusa z żywą, pełną emocji muzyką. Przygotowany scenariusz zakłada wykorzystanie kolęd oraz współczesnych piosenek świątecznych, które tworzą dynamiczny i wzruszający klimat. Dzięki muzyce i śpiewowi dzieci oraz dorośli mogą wczuć się w atmosferę Bożego Narodzenia i przeżyć historię w nowy, wyjątkowy sposób.
Stajenka w Betlejem – centrum sceny, prosty żłóbek z siankiem, dekoracja w stylu rustykalnym.
Pole pasterzy – po jednej stronie sceny, proste ognisko z patyków i lampionów.
Pałac Heroda – z boku, miejsce ze złotymi ozdobami i tronem.
Anielska chmura – w tle, gdzie pojawią się anioły (biała tkanina, światełka).
Maryja i Józef – główni bohaterowie.
Anioły – przynoszą nowinę, tworzą anielski chór.
Pasterze – prości, serdeczni ludzie, symbolizujący ludzkość.
Trzej Królowie – przynoszą dar uznania i wdzięczności.
Herod – wyniosły, jego postać kontrastuje z pokorą Maryi i Józefa.
Narratorzy (Dzieci) – wprowadzają w poszczególne sceny i pomagają opowiedzieć historię.
Narrator: „Dawno temu, w małym miasteczku Betlejem, miało miejsce niezwykłe wydarzenie, które zmieniło bieg historii. Dzisiaj opowiemy tę historię muzyką i pieśnią, aby wprowadzić Was w świąteczną radość.”
(Tło muzyczne: delikatna, instrumentalna wersja „Cichej nocy”).
Narrator: „Pewnego dnia, w domu Maryi pojawił się anioł z radosną nowiną...”
(Maryja stoi na scenie. Pojawia się anioł, który zbliża się do niej z jasnym światłem. W tle zaczyna grać utwór „Ave Maria” w wersji instrumentalnej lub śpiewanej przez anioły.)
Anioł:
„Maryjo, nie bój się. Bóg wybrał Ciebie, byś była Matką Jego Syna. Nazwiesz Go Jezus, a On będzie Zbawicielem świata.”
Maryja:
„Jestem służebnicą Pańską. Niech mi się stanie według Jego słowa.”
(Muzyka stopniowo cichnie.)
Narrator: „Maryja i Józef wyruszyli do Betlejem. Droga była długa i męcząca, ale niestrudzenie szli, wierząc, że Bóg jest z nimi.”
(Maryja i Józef wędrują po scenie, w tle słychać spokojny podkład muzyczny np. „Kolęda dla nieobecnych”). Kiedy docierają do Betlejem, zapada cisza.)
Maryja:
„Józefie, jestem zmęczona. Czy znajdziemy miejsce na nocleg?”
Józef:
„Nie martw się, Maryjo. Znajdziemy miejsce dla Ciebie i Dziecka.”
Narrator: „W Betlejem nie było dla nich miejsca, ale znaleźli skromną stajenkę. Tam, tej nocy, narodził się Jezus.”
(Maryja klęczy przy żłóbku, Józef stoi obok. W tle zaczyna grać kolęda „Cicha noc”, a dzieci-anioły powoli wchodzą na scenę, tworząc chór.)
Chór Aniołów (śpiewa „Cicha noc”):
„Cicha noc, święta noc...”
(Anioły ustawiają się wokół żłóbka, tworząc aurę pokoju i miłości.)
Narrator: „Narodził się Jezus – Światłość świata i nadzieja dla wszystkich ludzi.”
Narrator: „Na polach niedaleko Betlejem, pasterze pilnowali swoich owiec. Wtem ukazał im się anioł...”
(Pojawia się Anioł, a w tle słychać delikatny akompaniament kolędy „Gdy się Chrystus rodzi”. Pasterze klękają przed aniołem.)
Anioł:
„Nie bójcie się! Oto zwiastuję wam wielką radość – narodził się Zbawiciel. Idźcie do stajenki i oddajcie Mu pokłon.”
Pasterze (do siebie):
„Chodźmy zanieść Mu naszą miłość i wdzięczność.”
(Pasterze podchodzą do żłóbka, śpiewając refren kolędy „Dzisiaj w Betlejem”. Składają prezenty – koszyk z owocami, małe owieczki z materiału.)
Narrator: „Wieść o narodzeniu Jezusa dotarła także do mędrców ze Wschodu, którzy podążali za gwiazdą, aby oddać pokłon Królowi królów.”
(Trzej Królowie wchodzą na scenę, każdy trzyma dar: złoto, kadzidło i mirrę. W tle rozbrzmiewa instrumentalna wersja „Mędrcy świata, monarchowie”).
Kacper:
„Przynoszę złoto, bo jesteś Królem nad królami.”
Melchior:
„Przynoszę kadzidło, bo jesteś Świętym, którego wielbią aniołowie.”
Baltazar:
„Przynoszę mirrę, znak Twojego poświęcenia dla ludzi.”
(Królowie klękają przed żłóbkiem, składając dary. Chór aniołów w tle zaczyna śpiewać refren kolędy „Przybieżeli do Betlejem”.)
Narrator: „Kiedy Królowie podążali do Betlejem, zatrzymali się u króla Heroda, by zapytać o nowo narodzonego króla. Herod jednak bał się o swoją władzę...”
(Na scenie pojawia się Herod, siedzący na tronie, otoczony bogatymi dekoracjami.)
Herod:
„Kim jest ten nowy król, o którym słyszę? Znajdźcie go i powiedzcie mi, gdzie jest, abym i ja mógł mu oddać pokłon.”
(Królowie patrzą na siebie z nieufnością, ale odchodzą, nie zdradzając miejsca narodzin Jezusa. Po odejściu królów Herod wyraża złość, a scena się kończy.)
Narrator: „Tak oto narodził się Jezus, przynosząc światu nadzieję, pokój i miłość. Niech każdy z nas weźmie z tej historii przesłanie dobra i miłości.”
(Wszyscy aktorzy gromadzą się na scenie – Maryja, Józef, Anioły, Pasterze, Królowie, Narratorzy i widzowie. Na koniec wszyscy śpiewają wspólnie kolędę „Bóg się rodzi”.)
Muzyczne jasełka pełne śpiewu i emocji przenoszą widzów w czas narodzin Jezusa i pozwalają doświadczyć historii w nowy, poruszający sposób. Muzyka i kolędy tworzą atmosferę radości i pokoju, a występ staje się wzruszającym przeżyciem dla dzieci i dorosłych.
Jasełka to jedna z najbardziej wyjątkowych tradycji związanych ze świętami Bożego Narodzenia. Jest to okazja, by wprowadzić widzów w magiczny i pełen ciepła klimat, przypominając o istocie świąt poprzez opowieść o narodzinach Jezusa. Wzruszający scenariusz jasełek pozwala przeżyć te chwile na nowo, w duchu wspólnoty, serdeczności i radości. Dla dzieci i dorosłych jest to szczególny moment, który uczy empatii, pokory oraz szacunku dla tradycji. Poniższy scenariusz jasełek, pełen emocji i pięknych słów, został przygotowany z myślą o głębokim doświadczeniu, które na długo zapadnie w pamięć uczestników i widzów, przynosząc im wzruszenie oraz świąteczną radość.
Scena podzielona jest na trzy części:
Betlejemska stajenka – w centrum z prostą żłóbkiem w otoczeniu siana.
Pole pasterzy – po jednej stronie sceny, gdzie pasterze czuwają przy ognisku.
Pałac Heroda – w tle, na boku, gdzie znajduje się tron i złote ozdoby, sugerujące bogactwo.
Maryja i Józef – symbolizują prostotę, pokorę i miłość.
Aniołowie – pełni światła, wprowadzają wzruszający, mistyczny klimat.
Pasterze – skromni, serdeczni ludzie, symbolizujący prosty lud.
Trzej Królowie – przynoszą dar wdzięczności i uznania.
Herod – dumny, wyniosły, pokazuje kontrast wobec pokory innych postaci.
Dzieci (Narratorzy) – recytują krótkie teksty między scenami, wprowadzają i podsumowują poszczególne sceny.
Narrator (Dziecko): „To jest historia sprzed dwóch tysięcy lat, gdy na świat przyszedł Ten, który przyniósł pokój i miłość. To jasełka, w których opowiemy o cichej nocy, ubogiej stajence i cudzie narodzin.”
Narrator (Dziecko): „W mieście Nazaret mieszkała Maryja, skromna i dobra dziewczyna. Pewnego dnia nawiedził ją anioł...”
(Na scenie pojawia się Anioł z jasnym światłem. Maryja siedzi na ławce, zdziwiona i lekko przestraszona.)
Anioł:
„Maryjo, nie bój się. Bóg wybrał Ciebie, byś została Matką Jego Syna. Nazwiesz Go Jezus, a Jego życie odmieni losy świata.”
Maryja:
„Jestem służebnicą Pańską. Niech mi się stanie według Jego słowa.”
(Maryja kłania się z szacunkiem, a Anioł powoli opuszcza scenę, pozostawiając za sobą świetlisty ślad.)
Narrator (Dziecko): „I tak Maryja wraz z Józefem wyruszyli do Betlejem. Droga była daleka, a oni nieśli w sercach wielką tajemnicę.”
(Maryja i Józef idą wolno, Maryja opiera się na ramieniu Józefa. W tle słychać delikatną muzykę, symbolizującą ich trud.)
Maryja:
„Józefie, jestem zmęczona. Czy znajdziemy miejsce na nocleg?”
Józef:
„Nie martw się, Maryjo. Znajdziemy miejsce dla Ciebie i naszego Dziecka.”
Narrator (Dziecko): „W Betlejem nie było dla nich miejsca, lecz znaleźli małą stajenkę. Tam, w ciszy nocy, narodził się Jezus.”
(Maryja siedzi przy żłóbku, delikatnie kołysząc nowo narodzone Dziecko. Józef stoi obok, patrząc na Dziecko z miłością. Aniołowie w tle śpiewają „Cichą noc” lub inną kolędę.)
Narrator (Dziecko): „Narodził się Jezus, Syn Boży, w ubogiej stajence. Bez pałacu, bez złota – ale otoczony miłością.”
(Pasterze z daleka zbliżają się powoli do stajenki.)
Narrator (Dziecko): „Na polach niedaleko Betlejem, pasterze pilnowali swoich owiec. Wtem pojawił się przed nimi anioł...”
(Anioł staje przed pasterzami, którzy patrzą na niego z lękiem.)
Anioł:
„Nie bójcie się! Oto zwiastuję wam wielką radość! W Betlejem narodził się Zbawiciel! Idźcie do stajenki, tam znajdziecie Dzieciątko w żłobie.”
Pasterz 1:
„Chodźmy czym prędzej, zobaczyć to, o czym mówi anioł.”
(Pasterze zbliżają się do stajenki, klękają i składają proste prezenty: koszyk z owocami, owczą skórę.)
Pasterz 2:
„Przyjmij, Dzieciątko, naszą skromną ofiarę.”
Narrator (Dziecko): „Wkrótce o narodzinach Jezusa dowiedzieli się mędrcy z dalekich krajów. Prowadzeni przez gwiazdę przybyli do stajenki.”
(Trzej Królowie wchodzą na scenę. Każdy niesie dar: złoto, kadzidło, mirrę.)
Kacper:
„Przynosimy złoto, bo jesteś Królem nad królami.”
Melchior:
„Kadzidło, bo jesteś Świętym, którego adorują aniołowie.”
Baltazar:
„I mirrę, znak Twojego poświęcenia dla ludzi.”
(Królowie klękają przed żłóbkiem, składając swoje dary. Maryja i Józef z wdzięcznością kiwają głowami.)
Narrator (Dziecko): „Anioł przyszedł znów, aby ostrzec Józefa i Maryję przed Herodem, który szukał Dzieciątka.”
Anioł:
„Józefie, zabierz Maryję i Dzieciątko do Egiptu, abyście byli bezpieczni. Herod nie ma dobrych intencji.”
Józef:
„Dziękujemy za Twoje ostrzeżenie, Aniele. Uczynimy, jak Bóg nakazał.”
Narrator (Dziecko): „I tak, Józef z Maryją i Dzieciątkiem opuścili Betlejem, ale narodziny Jezusa przyniosły światu miłość, pokój i nadzieję.”
(Dzieci-aktorzy gromadzą się razem na scenie. Wszyscy trzymają się za ręce.)
Narrator:
„My wszyscy możemy być dla siebie nawzajem jak gwiazda betlejemska – świecąca nadzieją, miłością i dobrocią. Wigilia to czas, gdy możemy być jak ci, którzy przyszli do Jezusa – przynieść mu serce pełne miłości.”
(Na koniec wszyscy aktorzy i widzowie śpiewają wspólnie kolędę „Bóg się rodzi” lub „Cicha noc”, tworząc wzruszające, wspólne zakończenie jasełek.)
Ten scenariusz jasełek pełen prostoty i wzruszających momentów pozwala dzieciom oraz dorosłym poczuć magię narodzin Jezusa i zrozumieć ich symboliczne znaczenie. Wprowadza widzów w świąteczny klimat pełen ciepła, zachęcając do refleksji nad wartością miłości, pokoju i pokory w codziennym życiu.
Święta Bożego Narodzenia to wyjątkowy czas, pełen ciepła, magii i tradycji. Dzieci w przedszkolu z radością czekają na wspólne obchody, a Wigilia to dla nich okazja, aby poznać polskie tradycje, dzielić się radością z rówieśnikami oraz poczuć ducha wspólnoty. Organizacja Wigilii w przedszkolu to doskonała okazja do wprowadzenia najmłodszych w świąteczną atmosferę, pokazania im znaczenia dzielenia się i wspólnego świętowania. Poniższy scenariusz wigilii w przedszkolu zawiera szczegółowy plan zajęć i uroczystości wigilijnej, który pomoże wychowawcom stworzyć niezapomniane doświadczenie dla dzieci.
Poznanie tradycji świąt Bożego Narodzenia i Wigilii.
Rozwijanie umiejętności współpracy i dzielenia się z innymi.
Wprowadzenie w świąteczną atmosferę poprzez wspólne śpiewanie kolęd, dekorowanie sali i dzielenie się opłatkiem.
Nauka symboliki związanej ze świętami (opłatek, choinka, kolędy).
Dekoracja sali:
Przygotowanie świątecznych dekoracji, takich jak choinka, łańcuchy, lampki oraz ozdoby wykonane przez dzieci na wcześniejszych zajęciach.
Nakrycie stołów białymi obrusami, ustawienie świec i talerzyków z opłatkiem.
Materiały:
Opłatki, małe prezenciki dla dzieci.
Świąteczne ozdoby, świeczki, dekoracje choinkowe.
Kolędy w wersji instrumentalnej lub z podkładem muzycznym.
Koszyk z przysmakami dla dzieci (np. pierniczki, owoce, bakalie).
Nauczyciel wita dzieci i zaprasza je do wspólnego kręgu.
Rozpoczyna rozmowę, zadając pytania: „Czy wiecie, co to jest Wigilia?” oraz „Jakie zwyczaje są związane z Bożym Narodzeniem?”
Nauczyciel opowiada krótko o tradycji Wigilii: „Wigilia to czas, kiedy rodziny spotykają się razem, dzielą opłatkiem, śpiewają kolędy i czekają na pierwszą gwiazdkę. W Wigilię wszyscy są dla siebie mili i dzielą się radością”.
Dzieci wspólnie z nauczycielem ubierają choinkę, zawieszając ozdoby wykonane na wcześniejszych zajęciach.
Nauczyciel tłumaczy znaczenie choinki: „Choinka symbolizuje życie, a ozdoby na niej to nasza radość i nadzieja na nowy rok”.
Nauczyciel opowiada historię o narodzinach Jezusa, używając prostych słów i obrazków. Można również wykorzystać teatrzyk lub lalki, aby lepiej zobrazować historię.
Dzieci wcielają się w postacie Maryi, Józefa, pasterzy i aniołów, a nauczyciel narruje wydarzenia.
Na koniec nauczyciel mówi: „I tak właśnie narodził się Jezus, a my obchodzimy Boże Narodzenie, żeby to upamiętnić i dzielić się radością z innymi”.
Nauczyciel zaprasza dzieci do wspólnego śpiewania znanych kolęd, np. „Wśród nocnej ciszy”, „Przybieżeli do Betlejem” oraz „Dzisiaj w Betlejem”.
Każda kolęda jest krótko omówiona przez nauczyciela, aby dzieci zrozumiały jej treść.
Dzieci mogą używać prostych instrumentów, jak tamburyny, dzwoneczki lub marakasy, aby włączyć się w rytm kolęd.
Nauczyciel rozdaje dzieciom opłatek, tłumacząc, że jest to symbol dzielenia się i składania życzeń.
Dzieci składają sobie nawzajem proste życzenia, np. „Życzę ci dużo uśmiechu” lub „Życzę ci zdrowia”.
Nauczyciel zachęca do serdecznych słów i pomaga dzieciom w formułowaniu życzeń.
Przy przygotowanym stole dzieci siadają i nauczyciel rozdaje im pierniczki, owoce i inne smakołyki.
Nauczyciel opowiada o tradycyjnych wigilijnych potrawach, wspominając, że dorośli mają na stole wiele dań, ale dzieci mogą cieszyć się słodkościami i owocami.
Podczas poczęstunku dzieci mają czas na rozmowy, opowiadanie o swoich domowych przygotowaniach do świąt i słuchanie świątecznych opowieści od nauczyciela.
Nauczyciel rozdaje dzieciom drobne upominki, np. małe pluszowe zabawki, świąteczne naklejki lub kolorowanki.
Każde dziecko otrzymuje mały prezent, który symbolizuje tradycję dawania i dzielenia się radością podczas świąt.
Na koniec nauczyciel dziękuje dzieciom za wspólną Wigilię i życzy im wesołych, ciepłych i radosnych świąt Bożego Narodzenia.
Nauczyciel proponuje zabawę ruchową na zakończenie zajęć. Na hasło „śnieżynki” dzieci tańczą i wirują jak płatki śniegu. Na hasło „choinki” stają w miejscu z rękoma uniesionymi nad głowę jak choinki.
Zabawa kończy się słowami: „Święta to czas radości i zabawy, więc życzę wam dużo uśmiechu!”.
Podczas Wigilii w przedszkolu dzieci nie tylko poznają tradycje i symbole związane ze świętami, ale także uczą się życzliwości, dzielenia się i wspólnego celebrowania wyjątkowych chwil. Wspólne kolędowanie, dzielenie się opłatkiem oraz zabawy w świątecznej atmosferze pozwalają im poczuć się częścią większej wspólnoty, co jest niezwykle wartościowym doświadczeniem.
Zima to trudny czas dla wielu zwierząt, które muszą znaleźć sposób, aby przetrwać chłód i brak pożywienia. Wprowadzenie najmłodszych dzieci w temat zwierząt zimą uczy ich troski, współczucia oraz wrażliwości na potrzeby przyrody. Poniższe scenariusze mają na celu przybliżenie dzieciom świata zwierząt zimą i pokazanie, w jaki sposób mogą pomóc, dokarmiając zwierzęta w tym trudnym okresie.
Poznanie zwierząt żyjących w lesie i ich zachowania zimą.
Rozwój empatii i zrozumienia potrzeby opieki nad zwierzętami zimą.
Rozwijanie umiejętności obserwacji i wypowiadania się na temat przyrody.
Powitanie i wprowadzenie do tematu:
Nauczyciel wita dzieci i zaprasza do koła. Pyta: „Czy wiecie, co to jest zima?” oraz „Czy wiecie, że zwierzęta mają zimą trudności ze znalezieniem jedzenia?”.
Nauczyciel pokazuje dzieciom obrazki przedstawiające zimowy las i zwierzęta (sarna, zając, jeż, lis). Pyta, czy rozpoznają te zwierzęta i czy wiedzą, co jedzą.
Krótka opowieść: „Zima w lesie”
Nauczyciel opowiada krótką historię: „W zimowym lesie jest bardzo cicho i śnieżnie. Zajączki szukają gałązek, sarny jedzą trawę spod śniegu, a ptaszki szukają ziarenek. Wszystkim zwierzątkom jest ciężko znaleźć jedzenie, dlatego potrzebują naszej pomocy”.
Zabawa ruchowa „Zwierzęta zimą”
Dzieci wcielają się w zwierzęta. Na hasło nauczyciela np. „Zajączek skacze przez śnieg” – dzieci skaczą jak zające, na „Lisek przemyka przez las” – idą na czworakach, a na „Ptaki lecą po ziarenka” – rozkładają ręce jak skrzydła.
Praca plastyczna: „Zimowy las”
Dzieci dostają kolorowanki lub wycięte wcześniej szablony zwierząt, które mogą nakleić na przygotowane plansze z zimowym lasem (można użyć białego papieru jako tło). Rozmowa o tym, które zwierzęta są aktywne zimą, a które zapadają w sen.
Podsumowanie:
Nauczyciel podsumowuje zajęcia, pytając, czy dzieci pamiętają, jak możemy pomóc zwierzętom zimą.
Zrozumienie trudności, jakie napotykają zwierzęta zimą.
Rozwijanie wrażliwości i gotowości do niesienia pomocy przyrodzie.
Wzbogacenie słownictwa związanego z przyrodą zimą.
Wprowadzenie do zajęć:
Nauczyciel wita dzieci i wprowadza je w temat, mówiąc: „Wyobraźcie sobie, że jesteście w zimowym lesie. Jest zimno, śnieg wszędzie, a zwierzęta nie mogą znaleźć jedzenia”.
Opowieść z morałem: „Mądra sowa i przyjaciele”
Opowiadanie: „W zimowym lesie mieszkała mądra sowa, która wiedziała, że zimą może być ciężko znaleźć jedzenie. Razem z lisem, sarenką i ptaszkami postanowili sobie pomagać. Sowa powiedziała: ‘Razem będzie nam łatwiej, musimy znaleźć sposób, aby przetrwać zimę’. Zwierzęta zaczęły zbierać jedzenie już jesienią, a gdy nadeszła zima, pomagały sobie nawzajem. A my, dzieci, możemy pomagać zwierzętom, dokarmiając je, kiedy jest zimno”.
Rozmowa o morałach z opowieści:
Nauczyciel pyta dzieci, co zrozumiały z opowieści. Wyjaśnia, że tak samo, jak zwierzęta pomagają sobie nawzajem, my też możemy pomóc zwierzętom.
Zabawa „Tropiciele śladów”
Nauczyciel układa w sali ślady zwierząt (np. zająca, lisa, ptaka) i zachęca dzieci do śledzenia ich. Podczas zabawy nauczyciel opowiada, co dane zwierzę robi zimą i jak możemy je dokarmiać (np. „Tutaj lis szukał jedzenia pod śniegiem, a ptaszki czekają na ziarenka w karmniku”).
Podsumowanie zajęć i rozmowa o pomocy zwierzętom:
Nauczyciel podkreśla, że każdy z nas może pomóc zwierzętom zimą, np. wieszając karmnik dla ptaków lub zostawiając trochę jedzenia w lesie.
Nauka odpowiedzialnego dokarmiania zwierząt.
Poznanie podstawowych zasad dokarmiania ptaków i zwierząt leśnych.
Kształtowanie empatii i troski o zwierzęta.
Rozpoczęcie zajęć – rozmowa wprowadzająca:
Nauczyciel zadaje pytanie: „Jak myślicie, co jedzą ptaki zimą?” oraz „Czy wiecie, że ptaszki i inne zwierzęta potrzebują jedzenia, kiedy jest śnieg i zima?”. Rozmowa o karmieniu zwierząt zimą, jakie jedzenie możemy im podać.
Prezentacja karmników:
Nauczyciel pokazuje dzieciom różne karmniki (lub ich obrazki), opowiada, jak można zrobić karmnik z plastikowej butelki lub rolki po papierze toaletowym. Dzieci mogą też zobaczyć na obrazkach, gdzie wiesza się karmniki – np. na drzewach, w ogródkach.
Zabawa praktyczna „Karmnik dla ptaków”
Wykonanie prostego karmnika: dzieci razem z nauczycielem robią małe karmniki, smarując rolkę po papierze masłem orzechowym lub smalcem i obtaczając w ziarnach. Taki karmnik dzieci mogą zabrać do domu i zawiesić na drzewie.
Zabawa ruchowa „Lecą ptaszki do karmnika”
Nauczyciel mówi: „Ptaki zimą latają do karmników, bo tam jest jedzenie”. Na hasło „ptaszki lecą” dzieci biegają po sali, a na hasło „ptaszki jedzą” zatrzymują się, jakby były przy karmniku.
Podsumowanie zajęć:
Nauczyciel pyta dzieci, czego się nauczyły. Wspólna rozmowa o tym, jak można pomóc zwierzętom zimą, i przypomnienie, by nie zapominać o uzupełnianiu karmników.
Te scenariusze mogą pomóc dzieciom zrozumieć trudności, jakie napotykają zwierzęta zimą, oraz nauczyć się, jak ważna jest pomoc zwierzętom w tym czasie.
Wiersz o choince dla przedszkolaków - wierszyk 1:
Mam swoją choinkę
tak, jak wszystkie dzieci.
Lubię na nią patrzeć,
gdy się ona świeci.
Wszystko takie ładne,
dokoła migocze
i tak wesolutko
na niej się chybocze.
Na jednej gałązce,
mały koszyk biały,
a na drugiej wisi
pajac żółty cały.
A na innych jeszcze,
tyle jest łakoci;
każdy zerwać może,
gdy wyżej podskoczy.
Lecz nie trzeba zrywać,
niechaj sobie wiszą
i niech na niteczkach
w górze się kołyszą.
CHOINKA Jadwiga Koleśnik
Wiersz o choince dla przedszkolaków - wierszyk 2:
W domu choinka dziś zagościła,
Każdy na nią czekał, każdy się cieszył.
Mama lampki pięknie zapala,
A tata bombki wiesza powoli.
Dzieci wesołe tańczą w kółeczku,
Choinka w kącie błyszczy w światełku.
Pod nią prezenty w papierze ślicznym,
Każdy coś znajdzie, każdy jest bliski.
Gwiazda na czubku aż mieni się złoto,
Choinka w domu – to nasze święto!
Razem kolędy śpiewamy śmiało,
Bo przy choince ciepło nam i miło!