Materiały dydaktyczne dla nauczycieli!

Scenariusz zajęć
Temat: "Czy to już wiosna?"
Grupa: 6-latki
Cele ogólne:
- utrwalenie wiadomości z zakresu edukacji przyrodniczej,
- nabywanie wiedzy, zdobywanie i doskonalenie umiejętności w toku działania,

Cele szczegółowe:
- potrafi wymienić kilka cech, oznak wiosny,
- rozpoznaje literę W, w wśród innych liter,
- potrafi podzielić podane słowa na głoski i podać ilość głosek,
- reaguje na sygnał dźwiękowy,
- współpracuje z rówieśnikami,
- uważnie słucha,

Metody pracy:
- słowne,
- czynne- zadań stawianych dziecku do wykonania,
- pedagogika zabawy,

Formy pracy:
- indywidualna,
- grupowa,
- zespołowa,

Pomoce dydaktyczne:
- karta pracy "Krzyżówka -wykreślanka", kleje, nożyczki, kolorowe gazety, albumy, kredki, stare książki, blok, 4 kartony, kolorowe piłeczki, odtwarzacz CD, płyta z muzyką "Cztery pory roku. Wiosna."- A. Vivaldiego.

Przebieg zajęć:
1.Powitanie krótkim wierszykiem "Wierszowanka - pokazywanka"- ilustrowanie ruchem treści wiersza.
Najpierw skaczemy, chwilę tupiemy.
Piątkę z kolegami przybijamy.
Teraz siadamy, uważnie słuchamy.
Bo nasze zajęcia już zaczynamy.

2.Wprowadzenie do tematu zajęć- zagadka o wiośnie.
Z lodu uwalnia się rzeka,
i ze snu budzą się drzewa,
ptaki wracają z daleka,
będą wić gniazda i śpiewać.
Sady zabielą się kwieciem- to… (wiosna, wiosna na świecie)

Rozmowa na temat: Po czym poznajemy, że to już wiosna?
Dzielenie się swoimi spostrzeżeniami.

3."W jak wiosna"- zapoznanie z obrazem graficznym litery W, w.
Każde dziecko otrzymuje kartkę z krzyżówką wykreślanką. Zadanie polega na zamalowaniu wszystkich pól z literą W.

4."Znaki wiosny"- zabawa słuchowo-ruchowa.
Dzieci maszerują po sali. Na sygnał dźwiękowy- gwizdek, zatrzymują się. Mają za zadanie podzielić na głoski słowo podane przez nauczyciela i jednocześnie wytupać każdą głoskę-ilość.

5."Wiosenny szyfr"- zabawa słowna doskonaląca pamięć i koncentrację uwagi.
Dzieci siedzą w kole. Wszystkie razem zaczynają zabawę mówiąc:
Powtórz wszystkie słowa, bo to przepis prosty,
Na poznanie wszystkich ważnych znaków wiosny.

Dzieci po kolei dodają jedno słowo, które kojarzy im się z wiosną. Każde kolejne dziecko, zanim doda swoje słowo, musi kolejno powtórzyć słowa podane przez inne dzieci.
(np. 1 dziecko- słońce, 2 dziecko- słońce, trawa, 3 dziecko- słońce, trawa, kwiaty, 4 dziecko- słońce, trawa, kwiaty, bocian…itd.)

6."Album o wiośnie"- samodzielne działania dzieci.
Przygotowanie w grupach albumu dotyczącego wiosny i jej cech z wykorzystaniem starych gazet, albumów, obrazków, fotografii oraz ilustracji przygotowanych przez dzieci.
Wspólne oglądanie przygotowanych albumów.
Podczas wykonywania albumów dzieci słuchają muzyki "Cztery pory roku. Wiosna" A.Vivaldiego.

7.Podsumowanie zajęć. Podziękowanie dzieciom za aktywny udział w zabawach.
Ocena zajęć dokonana przez dzieci.
Na środku sali umieszczone są kartony z napisem: Zajęcia podobały mi się , bo.,..
Zajęcia nie podobały mi się, bo….
Najtrudniejsze podczas zajęć było….
Najciekawsze podczas zajęć było…
Dzieci podchodzą kolejno do wybranego kartonu, wrzucają swoją piłeczkę kończąc zdanie.

Temat: W oczekiwaniu na Święta Wielkanocne.
Grupa: 4-latki

Cele ogólne:
- nabywanie wiedzy, zdobywanie i doskonalenie umiejętności w toku działania,
- utrwalenie wiadomości dotyczących tradycji Świat Wielkanocnych,
- dzielenie się własnymi doświadczeniami i spostrzeżeniami,
Cele szczegółowe:
- zna tradycje związane ze Świętami Wielkanocnymi,
- posługuje się określeniami związanymi ze Świętami Wielkanocnymi,
- zachowuje właściwy tor oddechowy,
- rysuje pod dyktando,
- rozwija mięśnie narządów mowy na zgłoskach: ko, kukuryku, pi.

Metody pracy:
- słowne
- oglądowe,
- czynne- praktyczne działania dzieci,

Formy pracy:
- indywidualna,
- grupowa,

Pomoce dydaktyczne:
- Słomki do picia, piórka, kawałki papieru, chusteczki, plastikowe kubki, kredki, kartki, jajka wycięte z tektury, klamerki,

Przebieg zajęć:
1. "Powitanka"- zabawa paluszkowa z wierszem.
Gdy się rączki spotykają,
to od razu się witają. (dzieci podają sobie ręce na przywitanie)
Gdy się kciuki spotykają,
to od razu się witają. (dotykają się kciuki)
Gdy się palce spotykają,
To od razu się witają (palce jednej dłoni dotykają palce drugiej dłoni)

2. Wprowadzenie do tematu zajęć zagadką.

Choć zniosła ją bura kurka,
wygląda tak, jak laurka.
Tkwi w wielkanocnym koszyku,
święconce dodając szyku.

Rozmowa z dziećmi: Jakie święta kojarzą nam się z pisankami?
Co jeszcze kojarzy nam się ze Świętami Wielkanocnymi?
Na koniec nauczycielka dokonuje podsumowania uzyskanych od dzieci informacji. Wspólnie z dziećmi powtarza, co kojarzy nam się ze Świętami Wielkanocnymi. (pokazuje dzieciom ilustracje, przedstawiające świąteczne symbole)

3. Ćwiczenia oddechowe z wykorzystaniem słomki do picia "Przedświąteczne porządki".
Do zabawy potrzebne będą: słomki, lekkie przedmioty (np. piórka, kawałki papieru , kawałki starych gazet, chusteczki, małe kartoniki) oraz plastikowe kubki.
Podczas zabawy dzieci mają za zadanie przenieść (posprzątać) do kubka rozrzucone na stole lekkie przedmioty za pomocą słomki.

4. Rysowany wierszyk "Czy to jajo, czy nie jajo?"- czyli rysowanie pod dyktando w oparciu o wiersz Patrycji Siwiera - Kozłowskiej .

Oto tekst wiersza:
W gniazdku jajo raz leżało,
które dziwnie popękało.
Wyszła z jaja głowa mała,
małym oczkiem zamrugała.
Na niej dziobek-też malutki
(to małego gniazdka skutki)
A na końcu małe nóżki,
każda nóżka ma paluszki.
Jeszcze tylko ogon mały.
Oto kurczak doskonały!

Nauczycielka czyta wiersz. Podczas czytania wierszyka, rysuje na tablicy jego treść. Następnie czyta wiersz drugi raz, a dzieci samodzielnie rysują kurczątka. Kolorują je i dorysowują dodatkowe elementy, tworząc świąteczny obrazek.

5. Zabawa orientacyjno - porządkowa "Na podwórku"
Dzieci biegają swobodnie na paluszkach w różnych kierunkach.
Na hasło: "Kura"- chodzą powoli, machają skrzydełkami- ruchy rozłożonych szeroko rąk i mówią: "Ko, ko, ko"
Na hasło: "Kogut"- stają na jednej nodze i wołają: "Kukuryku".
Na hasło: "Kurczaczek"- kucają i mówią: "Pi, pi, pi".

6. Podsumowanie zajęć. Ocena zajęć dokonana przez dzieci.
Każde dziecko otrzymuje jajko wycięte z tektury oraz 3 klamerki. Zadaniem dzieci jest dokonanie oceny zajęć i przypięcie do jajka określonej liczby klamerek:
1 klamerka- zajęcia nie podobały mi się
2 klamerki- zajęcia trochę mi się podobały
3 klamerki- zajęcia bardzo mi się podobały

Witam, zadania dla dzieci w załączniku.

Scenariusz zajęć dydaktycznych w grupie 6-latków

Grupa wiekowa: 6-latki

Temat kompleksowy: DARY JESIENI

Temat dnia: "Zdrowe owoce i warzywa"

Cele ogólne:
- rozwijanie aktywności dziecka w grupie poprzez czynne uczestnictwo w zajęciach.
- wdrażanie i przestrzeganie zasad higieny przed spożywaniem warzyw i owoców.
- doskonalenie wiadomości o warzywach i owocach.
- uświadomienie dzieciom potrzeby spożywania warzyw i owoców jako przykładu zdrowego odżywiania.
- rozwijanie umiejętności wypowiadania się na określony temat.
- kształcenie umiejętności klasyfikowania.
- rozwijanie poczucia rytmu.
- kształtowanie umiejętności logicznego myślenia.
- rozwijanie spostrzegawczości i umiejętności interpretowania zdarzeń przedstawionych na obrazkach.
- doskonalenie sprawności manualnej.

Cele operacyjne:
Dziecko:
- potrafi klaskać i tupać zgodnie z rytmem słyszanej piosenki.
- rozpoznaje i nazywa wybrane owoce i warzywa.
- potrafi wystukać słowa piosenki podzielone na sylaby.
- nazywa części jadalne warzyw.
- wypowiada się pełnymi zdaniami.
- rozumie znaczenie jedzenia owoców i warzyw dla zachowania zdrowia.
- rozwija logiczne myślenie podczas rozwiązywania zagadek słownych.
- aktywnie uczestniczy w zajęciach.
- przestrzega reguł zabawy.
- uczestniczy w zabawie ruchowej.
- sprawnie reaguje na sygnał słuchowy.
- tworzy zbiory owoców i warzyw
- uważnie słucha czytanych tekstów.
- wypowiada się na temat usłyszanego wiersza.
- rozwiązuje zagadki o warzywach i owocach.
- potrafi wskazać, gdzie jest więcej, a gdzie mniej owoców/ warzyw.
- potrafi ułożyć historyjkę obrazkową.
- dzieli nazwy owoców i warzyw na sylaby.
- czyta globalnie.
- potrafi podać nazwę pierwszej głoski w nagłosie wyrazu.
- rozwija zdolności manualne przez wykonanie pracy plastycznej.

Metody pracy:
- metoda słowna - rozmowa, wiersz, instruktaż nauczyciela,
- pedagogika zabawy,
- ćwiczenia praktyczne,
- metoda aktywizująca - burza mózgów,
- metoda czynna – zadań stawianych do wykonania dziecku,
- metoda oglądowa – pokaz ilustracji, obrazków,
- oparta na działaniu – wykonywanie pracy plastycznej.

Formy pracy:
- z cała grupą,
- indywidualna.

Środki dydaktyczne:
- woreczki gimnastyczne (po 1 dla każdego dziecka), magnetofon, płyta CD z piosenką "Jarzynowy wóz", wiersz "Witaminowe abecadło" Stanisława Karaszewskiego, kolorowe ilustracje do zajęć związane z omawianym tematem, kosz, eksponaty owoców i warzyw (jabłko, marchewka, pomidor, gruszka, pietruszka, ogórek, banan, kiwi, brzoskwinia, nektaryna), kartoniki z napisami: "owoce, warzywa"; dwie tace, zagadki o owocach
i warzywach, "Tropiciele" książka do czytania, klej, bibuła, kontury owoców i warzyw wyciętych z papieru.


Przebieg zajęć:

1.Powitanie dzieci.

2.Zabawa ruchowo - słuchowa przy piosence

"Jarzynowy wóz".
Jarzynowy wóz
autor nieznany
Ref.: Jechał, jechał wóz,
smaczne rzeczy wiózł,
tur, tur, tur, turkotał,
smaczne rzeczy wiózł.
Tu marchew czerwona,
kapusta zielona,
rzodkiewek czerwone kuleczki,
w słonecznym kolorze słonecznik.
Tu strączki fasoli
i bobu do woli,
szpinaku zielona tam góra,
i burak pąsowy jak burak.


Dzieci siedzą w siadzie skrzyżnym. Przed każdym dzieckiem leży woreczek z grochem. Dzieci wystukują o woreczek, naprzemiennie prawą i lewą pięścią, słowa piosenki podzielone na sylaby.

Dzieci słuchając piosenki realizują ruchem jej rytm – klaskanie, tupanie.

3.Rozmowa na temat wartości odżywczych warzyw i owoców, w oparciu o wiersz Stanisława Karaszewskiego- "Witaminowe abecadło". "Witaminowe abecadło"

S. Karaszewski

Oczy, gardło, włosy, kości
zdrowsze są, gdy A w nich gości.
A w marchewce, pomidorze,
w maśle, mleku też być może.
B - bądź bystry, zwinny, żwawy
do nauki i zabawy!
W drożdżach, ziarnach i orzeszkach,
w serach, jajkach B też mieszka.
Naturalne witaminy
lubią chłopcy i dziewczyny.
Bo najlepsze witaminy
to owoce i jarzyny.
C - to coś na przeziębienie
i na lepsze ran gojenie.
C: porzeczka i cytryna,
świeży owoc i jarzyna!
Zęby, kości lepiej rosną,
kiedy D dostaną wiosną.
Zjesz ją z rybą, jajkiem, mlekiem.
Na krzywicę D jest lekiem.
Naturalne witaminy
lubią chłopcy i dziewczyny.
Bo najlepsze witaminy
to owoce i jarzyny.

Po wysłuchaniu wiersza dzieci odpowiadają na pytania nauczyciela:

Dlaczego powinniśmy jeść dużo warzyw i owoców?
Burza mózgów:
- zdrowe,
- mają dużo witamin
- smaczne
- można zastąpić nimi słodycze
- uodparniają na choroby

W jakiej postaci możemy spożywać warzywa i owoce?
(surowe, gotowane, mrożone, dżem, kompot)

Co przyrządzamy z owoców i warzyw? (soki, ciasta, zupy, surówki)

O czym należy pamiętać przed zjedzeniem owocu lub warzywa?
(zwrócenie uwagi na higienę)

4."Kosz z owocami i warzywami" – zabawa dydaktyczna.

Klasyfikowanie okazów zgromadzonych w koszyku. Różnicowanie pojęć: owoce, warzywa. Dzieci tworzą zbiory: owoce - warzywa, rozkładając je na 2 tace uzasadniając swój wybór czy to owoc czy warzywo. Na koniec wszyscy wspólnie przeliczają zbiory i określają, gdzie jest więcej, a gdzie mniej?
- nazywanie jadalnych części warzyw.
- nazwanie powstałych zbiorów: To są owoce. To są warzywa.
- czytanie globalne wyrazu: owoce, warzywa.

5."Sałatka jarzynowa" – zabawa ruchowa z obszaru pedagogiki zabawy.

Dzieci siedzą w kole na krzesełkach. Nauczyciel przydziela dzieciom nazwę jednego z trzech warzyw (marchew, burak, rzodkiewka). Nauczyciel siedzi w środku i prowadzi zabawę. Wymienia nazwy dwóch warzyw, np. burak, marchew.Dzieci będące tymi warzywami zamieniają się miejscami. Po kilkukrotnym powtórzeniu nauczyciela podaje hasło: Sałatka jarzynowa! Wówczas wszyscy, łącznie z nauczycielem szukają dla siebie nowego miejsca w kole. Osoba, dla której zabrakło miejsca w kole, siada na środku i dalej prowadzi zabawę.

6."Warzywo czy owoc" – rozwiązywanie zagadek.

Dzieci siedzą na dywanie, nauczyciel czyta zagadki o warzywach i owocach a dzieci je rozwiązują. Po odgadnięciu zagadki zadaniem dzieci jest określenie czy to owoc czy warzywo.
-wyodrębnianie głoski w nagłosie. Podział nazw owoców i warzyw na sylaby.

Wielka księga zagadek (wybór)
Arkadiusz Maćkowiak

Znajdziesz w sadzie ją, na drzewie,
Jadłeś już ją, jestem pewien.
Oprócz śliwki i jabłuszka
Popularna jest też… (gruszka)

Wystaje jej z ziemi nać,
Resztę trzeba wyjmować.
Kształtem marchew przypomina,

Biały kolor ma roślina. (pietruszka)
Roślina to taka, co kolby posiada.
Można prażyć jej nasiona, a potem je zjadać.
Ja jem często w kinie popcorn, przyznać się nie wstydzę. W domu także można zrobić pyszną… (kukurydzę)

Jest kapusty przyjacielem,
Zastosowań ma on wiele:
W wodzie można go gotować,
Z drugim daniem na stół podać,
Zupę z niego się gotuje.
Ten, kto wie, niech odgaduje. (kalafior)

Popularna oraz zdrowa,
Zwykle jest pomarańczowa.
Do surówek i sałatek
Doskonały to dodatek.
Ją króliki ubóstwiają
I warzywo to zjadają. (marchew)

To pyszne owoce – borówkami zwane –
Czarne lub czerwone, na krzakach widziane,
W lesie często rosną, przyjacielu młody,
Teraz powiedz, proszę, co to jest? (jagody)

Należy ona do warzyw,
Na patelni ją się smaży.
Gdy ją kroisz, łezki płyną,
Barwy żółtej jest rośliną. (cebula)

W ogródku ją każdym znajdziesz – żółtą lub zieloną.
Popularnym jest warzywem, rośliną strączkową.
W filmie także występuje, Jasia nosi imię –
Bohater to bardzo śmieszny, w całym świecie słynie. (fasola)

Kwaśny w smaku owoc mały,
W żółtej skórce mieszka cały.
W nim zawarta witamina.
Czy już wiesz, że to…? (cytryna)

Piękna to roślina,
Słońce przypomina.
Ziarna jego jesz.
Co to jest, już wiesz? (słonecznik)

To roślina popularna oraz bardzo zdrowa.
Ukiszona bywa w beczce – pyszna, wyborowa.
Jeszcze dodam, że jej głowa jest cała zielona.
To już koniec podpowiedzi – zagadka skończona. (kapusta)

7.Praca z książką.

Wykonanie zadań w książce do czytania – Cz 11 – ustalanie kolejności zdarzeń w historyjce obrazkowej. Ćwiczenia słownikowe.

8."Owocowo-warzywna wyklejanka" praca plastyczna.
Zadaniem dzieci jest wyklejenie szablonu owocu/warzywa za pomocą kuleczek z bibuły.

9.Czynności porządkowe. Wywieszenie prac dzieci na gazetce przedszkolnej.

10.Zakończenie zajęć.

Scenariusz zajęć w grupie dzieci 3-letnich.

Temat zajęć: W kolorach wiosny
Grupa wiekowa: 3-latki

Cele ogólne:
- rozwijanie percepcji wzrokowej,
- rozwijanie integracji sensorycznej,
- czerpanie radości ze wspólnej zabawy,

Cele szczegółowe- dziecko:
- zna podstawowe kolory,( rozróżnia je, nazywa),
- cierpliwie czeka na swoją kolej,
- uważnie słucha i reaguje na sygnały,

Metody pracy:
- metoda integracji sensorycznej,
- metody aktywizujące,

Formy pracy:
- indywidualna,
- grupowa,

Pomoce dydaktyczne:
- papierowe kwiatki w różnych kolorach, chusta animacyjna, czarno-białe ilustracje, kolorowe lizaki z papieru dla każdego dziecka, latarka, odtwarzacz CD, płyta z nagraniem piosenki "Na powitanie", piłeczki w dwóch kolorach (czerwone, żółte) dla każdego dziecka oraz 2 pudełka (kartony).

Przebieg zajęć:
1. Powitanie przy piosence "Na powitanie" ( melodia popularna, słowa : Tomasz Klaman).
Podczas śpiewania piosenki dzieci wykonują określone w piosence ruchy i gesty- machanie ręką do kolegi, tupanie nogami, mruganie okiem, uśmiechanie się do siebie, przywitanie)

Tekst piosenki:
1. Jedna ręka, druga ręka, podać rękę to nie męka.
Rączki się witają, wesoło machają. (2 razy)
2. Jedna noga, druga noga, niech poczuje to podłoga.
Nóżki się witają, wesoło stukają. (2 razy)
3. Uśmiech tobie przekazuję i od ciebie oczekuję.
Śmiejmy się szeroko, puśćmy sobie oko. (2 razy)
4. Kiedy już się przywitamy, to się wszyscy uściskamy.
Razem usiądziemy, bawić się będziemy. (2 razy)

2. "Pokoloruj świat"- praca z obrazkiem
Dzieci otrzymują papierowe lizaki w różnych kolorach (na patyczki od lodów przyklejone są kolorowe kółeczka). Nauczyciel pokazuje dzieciom czarno-białe obrazki.
Każde dziecko podnosi patyczek z odpowiednim kolorem.
- np. nauczyciel pokazuje banana- dzieci podnoszą do góry patyczek z żółtym kółeczkiem.
truskawka- czerwony patyczek
listek- zielony patyczek

3. Zabawa z wierszem "Lata motylek", rozwijająca integrację sensoryczną. Zabawa ta pozwoli także utrwalić nazwy kolorów.
Do zabawy potrzebna jest latarka oraz kilka kwiatków wyciętych z papieru, każdy w innym kolorze. W wierszyku nauczyciel wypowiada imię wybranego dziecka Wcześniej wiesza kwiatki na tablicy (ścianie). Mówi wiersz, światłem latarki naśladuje lot motyla. Na koniec wiersza zatrzymuje światło na jednym kwiatku. Wybrane dziecko podaje jego kolor. (Można utrwalać kolory zarówno w języku polskim, jak i angielskim)

Tekst wierszyka:

Lata motylek, lata nad łąką.
Dla odpoczynku siada na kwiatkach.
Na jakim teraz usiądzie kwiatku?
Uważaj Zosiu! To jest zagadka!

4. "Oceń zajęcia"- ewaluacja zajęć.
Każde dziecko wybiera 1 piłkę: żółtą jeśli zajęcia podobały się, czerwoną jeśli nie podobały się. Wrzuca wybraną przez siebie piłkę do odpowiedniego pojemnika.

Różnicowanie głosek /s/:/sz/
Remont u smoka- bajka logopedyczna
Pewien smok zastanawiał się, dlaczego nikt nie chce odwiedzać go w jego jaskini (przesuwamy ściągnięte
usta na prawo i lewo). Smok miał wielu przyjaciół i był bardzo lubiany wśród zwierząt mieszkających na łące
i w okolicznym lesie, chętnie też zapraszano go na różne towarzyskie spotkania, a nawet na tańce ("tańczymy"
językiem – kręcimy kółeczka wewnątrz buzi). Mimo to z jego zaproszenia nikt nie chciał skorzystać,
zasłaniając się brakiem czasu i licznymi obowiązkami. Kiedy tak siedział, rozważając możliwe przyczyny tej
sytuacji, na pobliskim drzewie przysiadła sowa (podnosimy szeroki język za górne zęby i dotykamy nim
wałka dziąsłowego, zatrzymujemy tam język). Smok pomyślał, że sowy są bardzo mądrymi zwierzętami,
warto im powierzyć swoje troski, gdyż zawsze znajdą rozwiązanie. Zapytał więc ptaka, dlaczego nikt nie
chce odwiedzać go w jego jaskini, choć ma tak wielu życzliwych przyjaciół obok siebie. Sowa podfrunęła
bliżej (podniesiony za górne zęby czubek języka opuszczamy za dolne zęby, starając się, aby boki języka
wciąż pozostały uniesione do górnych zębów), popatrzyła na wejście do jaskini i zajrzała do środka. Z lekkim
zakłopotaniem podrapała się pazurem w głowę ("skrobiemy" czubkiem języka po wałku dziąsłowym).
– Smoku – rzekła sowa – obawiam się, że czeka cię remont twojej jaskini, jeżeli chcesz tutaj przyjmować
gości. Przyjrzyj się uważnie, jak wygląda twój domek. Wszędzie wilgoć, pajęczyny, na suficie śpiące nietoperze,
nie ma okien… Zające przemoczyłyby swoje futerko na wilgotnej ziemi, lisy zabrudziły swoje wspaniałe
ogony, a nawet borsuki nie lubią przeszkadzać śpiącym nietoperzom. Zwierzęta bardzo cię lubią, więc wolą
zaprosić cię do siebie, do swoich przytulnych dziupli i norek.
Smok podskoczył z radości, kiedy usłyszał słowa mądrej sowy (stukamy kilka razy czubkiem języka w wałek
dziąsłowy). Wreszcie wiedział już, co powinien zrobić, by móc cieszyć się odwiedzinami znajomych!
Następnego dnia smok był już przygotowany do remontu swojej jaskini. Do specjalnie wydzielonej części
smoczej groty przeniósł śpiące nietoperze i ostrożnie pozawieszał je pazurkami na suficie (dotykamy językiem
wszystkich zębów górnych). Śpiące nietoperze nawet nie zauważyły przeprowadzki i spały smacznie
dalej. Teraz smok ochoczo zabrał się za sprzątanie jaskini. Pozamiatał wszystkie pajęczyny (dotykamy na
zmianę ostatnich górnych zębów po lewej i prawej stronie), zaglądając do każdego kąta swojego domku.
Kiedy sufit i ściany były już przygotowane, smok rozpoczął ich malowanie, wybierając delikatne, jasne barwy
– tak, aby w grocie nie było zbyt ciemno (przesuwamy językiem po podniebieniu i policzkach). Ściany
przyozdobił rysunkami polnych kwiatów (rysujemy językiem wzorki na policzkach), a na suficie wymalował
pierzaste chmurki (rysujemy językiem wzorki na suficie). Smok był bardzo zadowolony w efektu, pomyślał
jednak, że wnętrze jaskini jest wciąż zbyt ciemne. Ponieważ był silnym i mocnym smokiem, szybko wyjął ze
ściany duży kamień, tworząc w jaskini okno (pchamy językiem mocno w policzek). Na oknie zamontował
karnisz (przesuwamy językiem po wewnętrznej powierzchni górnych zębów) i powiesił na nim świeżo
uprane firanki (pierzemy firanki – kręcimy językiem kółka wewnątrz buzi, potem wieszamy firanki – doty-
2 Bajka logopedyczna 25 • Różnicowanie głosek /s/:/sz/
kamy językiem każdego górnego ząbka). Na parapecie, który zrobił z desek, postawił rośliny w doniczkach.
Teraz jaskinia smoka wyglądała już bardzo przytulnie. Słońce wpadające do środka osuszyło podłogę, smok
mógł więc ją zamieść ("zamiatamy podłogę" – przesuwamy językiem za dolnymi zębami, dotykając ich
wewnętrznej krawędzi), umyć i położyć na niej mięciutki dywan ("rozkładamy dywan" – zaczepiamy szeroki,
luźny język o górne zęby). Teraz czas na wstawienie mebli – zaprzyjaźnione bobry pomogły mu zrobić
stół, kilka krzeseł i wygodną kanapę obitą leśnym mchem (wsuwamy i wysuwamy szeroki język z buzi). Na
szczęście spiżarnia smoka zawsze była dobrze zaopatrzona, dlatego smok od razu po remoncie mógł zaprosić
wszystkich znajomych do swojego odnowionego mieszkania.
Leśne zwierzęta były zdumione, kiedy ujrzały nową smoczą grotę. Wszystko wyglądało tak czysto, świeżo
i przytulnie! Zające rozsiadły się na puszystym dywanie (rozkładamy szeroki język za dolnymi zębami), lisy
na kanapie (kładziemy szeroki język na wałku dziąsłowym i górnych zębach), a borsuki na krzesłach (wciskamy
język raz w prawy, raz w lewy policzek). Na parapecie okna przysiadły leśne ptaszki. Wszyscy wesoło
rozmawiali, śmiali się i próbowali smakołyków, przygotowanych przez smoka na jego pierwsze przyjęcie
(mlaszczemy środkiem języka, szykujemy smakołyki). W odwiedziny przybyła nawet sowa, której smok podziękował za pomocw rozwiązaniu jego kłopotu. Po zakończonym przyjęciu smok pożegnał wszystkich znajomych, którzy obiecali
mu niedługo ponowną wizytę.
Stwórzmy z tego co jest w domu smoka a potem jego przyjaciół i jaskinie. Nie damy się!

Różnicowanie głosek /s/:/sz/
Remont u smoka- bajka logopedyczna
Pewien smok zastanawiał się, dlaczego nikt nie chce odwiedzać go w jego jaskini (przesuwamy ściągnięte
usta na prawo i lewo). Smok miał wielu przyjaciół i był bardzo lubiany wśród zwierząt mieszkających na łące
i w okolicznym lesie, chętnie też zapraszano go na różne towarzyskie spotkania, a nawet na tańce ("tańczymy"
językiem – kręcimy kółeczka wewnątrz buzi). Mimo to z jego zaproszenia nikt nie chciał skorzystać,
zasłaniając się brakiem czasu i licznymi obowiązkami. Kiedy tak siedział, rozważając możliwe przyczyny tej
sytuacji, na pobliskim drzewie przysiadła sowa (podnosimy szeroki język za górne zęby i dotykamy nim
wałka dziąsłowego, zatrzymujemy tam język). Smok pomyślał, że sowy są bardzo mądrymi zwierzętami,
warto im powierzyć swoje troski, gdyż zawsze znajdą rozwiązanie. Zapytał więc ptaka, dlaczego nikt nie
chce odwiedzać go w jego jaskini, choć ma tak wielu życzliwych przyjaciół obok siebie. Sowa podfrunęła
bliżej (podniesiony za górne zęby czubek języka opuszczamy za dolne zęby, starając się, aby boki języka
wciąż pozostały uniesione do górnych zębów), popatrzyła na wejście do jaskini i zajrzała do środka. Z lekkim
zakłopotaniem podrapała się pazurem w głowę ("skrobiemy" czubkiem języka po wałku dziąsłowym).
– Smoku – rzekła sowa – obawiam się, że czeka cię remont twojej jaskini, jeżeli chcesz tutaj przyjmować
gości. Przyjrzyj się uważnie, jak wygląda twój domek. Wszędzie wilgoć, pajęczyny, na suficie śpiące nietoperze,
nie ma okien… Zające przemoczyłyby swoje futerko na wilgotnej ziemi, lisy zabrudziły swoje wspaniałe
ogony, a nawet borsuki nie lubią przeszkadzać śpiącym nietoperzom. Zwierzęta bardzo cię lubią, więc wolą
zaprosić cię do siebie, do swoich przytulnych dziupli i norek.
Smok podskoczył z radości, kiedy usłyszał słowa mądrej sowy (stukamy kilka razy czubkiem języka w wałek
dziąsłowy). Wreszcie wiedział już, co powinien zrobić, by móc cieszyć się odwiedzinami znajomych!
Następnego dnia smok był już przygotowany do remontu swojej jaskini. Do specjalnie wydzielonej części
smoczej groty przeniósł śpiące nietoperze i ostrożnie pozawieszał je pazurkami na suficie (dotykamy językiem
wszystkich zębów górnych). Śpiące nietoperze nawet nie zauważyły przeprowadzki i spały smacznie
dalej. Teraz smok ochoczo zabrał się za sprzątanie jaskini. Pozamiatał wszystkie pajęczyny (dotykamy na
zmianę ostatnich górnych zębów po lewej i prawej stronie), zaglądając do każdego kąta swojego domku.
Kiedy sufit i ściany były już przygotowane, smok rozpoczął ich malowanie, wybierając delikatne, jasne barwy
– tak, aby w grocie nie było zbyt ciemno (przesuwamy językiem po podniebieniu i policzkach). Ściany
przyozdobił rysunkami polnych kwiatów (rysujemy językiem wzorki na policzkach), a na suficie wymalował
pierzaste chmurki (rysujemy językiem wzorki na suficie). Smok był bardzo zadowolony w efektu, pomyślał
jednak, że wnętrze jaskini jest wciąż zbyt ciemne. Ponieważ był silnym i mocnym smokiem, szybko wyjął ze
ściany duży kamień, tworząc w jaskini okno (pchamy językiem mocno w policzek). Na oknie zamontował
karnisz (przesuwamy językiem po wewnętrznej powierzchni górnych zębów) i powiesił na nim świeżo
uprane firanki (pierzemy firanki – kręcimy językiem kółka wewnątrz buzi, potem wieszamy firanki – doty-
2 Bajka logopedyczna 25 • Różnicowanie głosek /s/:/sz/
kamy językiem każdego górnego ząbka). Na parapecie, który zrobił z desek, postawił rośliny w doniczkach.
Teraz jaskinia smoka wyglądała już bardzo przytulnie. Słońce wpadające do środka osuszyło podłogę, smok
mógł więc ją zamieść ("zamiatamy podłogę" – przesuwamy językiem za dolnymi zębami, dotykając ich
wewnętrznej krawędzi), umyć i położyć na niej mięciutki dywan ("rozkładamy dywan" – zaczepiamy szeroki,
luźny język o górne zęby). Teraz czas na wstawienie mebli – zaprzyjaźnione bobry pomogły mu zrobić
stół, kilka krzeseł i wygodną kanapę obitą leśnym mchem (wsuwamy i wysuwamy szeroki język z buzi). Na
szczęście spiżarnia smoka zawsze była dobrze zaopatrzona, dlatego smok od razu po remoncie mógł zaprosić
wszystkich znajomych do swojego odnowionego mieszkania.
Leśne zwierzęta były zdumione, kiedy ujrzały nową smoczą grotę. Wszystko wyglądało tak czysto, świeżo
i przytulnie! Zające rozsiadły się na puszystym dywanie (rozkładamy szeroki język za dolnymi zębami), lisy
na kanapie (kładziemy szeroki język na wałku dziąsłowym i górnych zębach), a borsuki na krzesłach (wciskamy
język raz w prawy, raz w lewy policzek). Na parapecie okna przysiadły leśne ptaszki. Wszyscy wesoło
rozmawiali, śmiali się i próbowali smakołyków, przygotowanych przez smoka na jego pierwsze przyjęcie
(mlaszczemy środkiem języka, szykujemy smakołyki). W odwiedziny przybyła nawet sowa, której smok podziękował za pomocw rozwiązaniu jego kłopotu. Po zakończonym przyjęciu smok pożegnał wszystkich znajomych, którzy obiecali
mu niedługo ponowną wizytę.
Stwórzmy z tego co jest w domu smoka a potem jego przyjaciół i jaskinie. Nie damy się!

Różnicowanie głosek /s/:/sz/
Remont u smoka- bajka logopedyczna
Pewien smok zastanawiał się, dlaczego nikt nie chce odwiedzać go w jego jaskini (przesuwamy ściągnięte
usta na prawo i lewo). Smok miał wielu przyjaciół i był bardzo lubiany wśród zwierząt mieszkających na łące
i w okolicznym lesie, chętnie też zapraszano go na różne towarzyskie spotkania, a nawet na tańce ("tańczymy"
językiem – kręcimy kółeczka wewnątrz buzi). Mimo to z jego zaproszenia nikt nie chciał skorzystać,
zasłaniając się brakiem czasu i licznymi obowiązkami. Kiedy tak siedział, rozważając możliwe przyczyny tej
sytuacji, na pobliskim drzewie przysiadła sowa (podnosimy szeroki język za górne zęby i dotykamy nim
wałka dziąsłowego, zatrzymujemy tam język). Smok pomyślał, że sowy są bardzo mądrymi zwierzętami,
warto im powierzyć swoje troski, gdyż zawsze znajdą rozwiązanie. Zapytał więc ptaka, dlaczego nikt nie
chce odwiedzać go w jego jaskini, choć ma tak wielu życzliwych przyjaciół obok siebie. Sowa podfrunęła
bliżej (podniesiony za górne zęby czubek języka opuszczamy za dolne zęby, starając się, aby boki języka
wciąż pozostały uniesione do górnych zębów), popatrzyła na wejście do jaskini i zajrzała do środka. Z lekkim
zakłopotaniem podrapała się pazurem w głowę ("skrobiemy" czubkiem języka po wałku dziąsłowym).
– Smoku – rzekła sowa – obawiam się, że czeka cię remont twojej jaskini, jeżeli chcesz tutaj przyjmować
gości. Przyjrzyj się uważnie, jak wygląda twój domek. Wszędzie wilgoć, pajęczyny, na suficie śpiące nietoperze,
nie ma okien… Zające przemoczyłyby swoje futerko na wilgotnej ziemi, lisy zabrudziły swoje wspaniałe
ogony, a nawet borsuki nie lubią przeszkadzać śpiącym nietoperzom. Zwierzęta bardzo cię lubią, więc wolą
zaprosić cię do siebie, do swoich przytulnych dziupli i norek.
Smok podskoczył z radości, kiedy usłyszał słowa mądrej sowy (stukamy kilka razy czubkiem języka w wałek
dziąsłowy). Wreszcie wiedział już, co powinien zrobić, by móc cieszyć się odwiedzinami znajomych!
Następnego dnia smok był już przygotowany do remontu swojej jaskini. Do specjalnie wydzielonej części
smoczej groty przeniósł śpiące nietoperze i ostrożnie pozawieszał je pazurkami na suficie (dotykamy językiem
wszystkich zębów górnych). Śpiące nietoperze nawet nie zauważyły przeprowadzki i spały smacznie
dalej. Teraz smok ochoczo zabrał się za sprzątanie jaskini. Pozamiatał wszystkie pajęczyny (dotykamy na
zmianę ostatnich górnych zębów po lewej i prawej stronie), zaglądając do każdego kąta swojego domku.
Kiedy sufit i ściany były już przygotowane, smok rozpoczął ich malowanie, wybierając delikatne, jasne barwy
– tak, aby w grocie nie było zbyt ciemno (przesuwamy językiem po podniebieniu i policzkach). Ściany
przyozdobił rysunkami polnych kwiatów (rysujemy językiem wzorki na policzkach), a na suficie wymalował
pierzaste chmurki (rysujemy językiem wzorki na suficie). Smok był bardzo zadowolony w efektu, pomyślał
jednak, że wnętrze jaskini jest wciąż zbyt ciemne. Ponieważ był silnym i mocnym smokiem, szybko wyjął ze
ściany duży kamień, tworząc w jaskini okno (pchamy językiem mocno w policzek). Na oknie zamontował
karnisz (przesuwamy językiem po wewnętrznej powierzchni górnych zębów) i powiesił na nim świeżo
uprane firanki (pierzemy firanki – kręcimy językiem kółka wewnątrz buzi, potem wieszamy firanki – doty-
2 Bajka logopedyczna 25 • Różnicowanie głosek /s/:/sz/
kamy językiem każdego górnego ząbka). Na parapecie, który zrobił z desek, postawił rośliny w doniczkach.
Teraz jaskinia smoka wyglądała już bardzo przytulnie. Słońce wpadające do środka osuszyło podłogę, smok
mógł więc ją zamieść ("zamiatamy podłogę" – przesuwamy językiem za dolnymi zębami, dotykając ich
wewnętrznej krawędzi), umyć i położyć na niej mięciutki dywan ("rozkładamy dywan" – zaczepiamy szeroki,
luźny język o górne zęby). Teraz czas na wstawienie mebli – zaprzyjaźnione bobry pomogły mu zrobić
stół, kilka krzeseł i wygodną kanapę obitą leśnym mchem (wsuwamy i wysuwamy szeroki język z buzi). Na
szczęście spiżarnia smoka zawsze była dobrze zaopatrzona, dlatego smok od razu po remoncie mógł zaprosić
wszystkich znajomych do swojego odnowionego mieszkania.
Leśne zwierzęta były zdumione, kiedy ujrzały nową smoczą grotę. Wszystko wyglądało tak czysto, świeżo
i przytulnie! Zające rozsiadły się na puszystym dywanie (rozkładamy szeroki język za dolnymi zębami), lisy
na kanapie (kładziemy szeroki język na wałku dziąsłowym i górnych zębach), a borsuki na krzesłach (wciskamy
język raz w prawy, raz w lewy policzek). Na parapecie okna przysiadły leśne ptaszki. Wszyscy wesoło
rozmawiali, śmiali się i próbowali smakołyków, przygotowanych przez smoka na jego pierwsze przyjęcie
(mlaszczemy środkiem języka, szykujemy smakołyki). W odwiedziny przybyła nawet sowa, której smok podziękował za pomocw rozwiązaniu jego kłopotu. Po zakończonym przyjęciu smok pożegnał wszystkich znajomych, którzy obiecali
mu niedługo ponowną wizytę.
Stwórzmy z tego co jest w domu smoka a potem jego przyjaciół i jaskinie. Nie damy się!

Problematyka zajęć: Metody i formy realizacji zadań z zakresu edukacji patriotycznej w młodszej grupie wiekowej. Wykorzystanie różnorodnych pomocy dydaktycznych oraz zasobów Kącika patriotycznego.
Tematyka kompleksowa: "Wakacyjne podróże"
Temat zajęć: "Piękna nasza Polska cała"- w oparciu o rozmowy , zagadki słowne, obrazkowe i słuchowe oraz wiersz Władysława Bełzy "Katechizm polskiego dziecka" usystematyzowanie wiadomości dotyczących treści patriotycznych. Rozwijanie u dzieci aktywności umysłowej, ruchowej i muzycznej.
Cele główne:
- rozwijanie poczucia przynależności narodowej,
- podsumowanie wiadomości na temat kraju,
- wyrabianie szacunku do symboli narodowych,
- rozwijanie wrażliwości wzrokowej, słuchowej oraz koncentracji uwagi.
Cele szczegółowe:
• Dziecko:
- chętnie uczestniczy we wspólnej zabawie,
- rozpoznaje i nazywa kolory kopert,
- obdarza uwagą drugą osobę,
- rozwiązuje zagadki związane z ojczyzną,
- rozpoznaje symbole narodowe,
- potrafi rozpoznać kontury Polski wśród innych,
- potrafi rozpoznać melodię hymnu Polski,
- myśli logicznie i samodzielnie,
- dokonuje podziału wyrazu na sylaby,
- umie nabyte umiejętności zastosować w praktycznym działaniu,
- potrafi z szacunkiem odnosić się do symboli narodowych.
Metody pracy:
- czynne: samodzielnych doświadczeń, kierowanie własną działalnością, zadań stawianych do wykonania;
- słowne: rozmowa, zagadki, opowiadania, metoda żywego słowa, objaśnienia i instrukcje:
- percepcyjne: pokazu i obserwacji, uprzystępniania sztuki,
Formy pracy:
- indywidualna,
- zbiorowa,
- zespołowa.
Środki dydaktyczne potrzebne do realizacji zajęć: kolorowe koperty z zagadkami, obrazki z odpowiedzią w tym samym kolorze co koperty, ilustracje z symbolami narodowymi, kontury różnych państw, kontury mapy Polski, obrazki morza, gór, syrenki, nagrania różnych melodii, nagranie hymnu Polski, lizaki prawda/fałsz, biały bristol, czerwona farba plakatowa, pędzle, mokre chusteczki, przypinki narodowe-nagrody dla dzieci, magnetofon.
Realizacja podstawy programowej: I5, I9, II7, II8, III2, III3, III4, III6, III8, IV1, IV2, IV5, IV7, IV8, IV10, IV11, IV14.
Przebieg zajęć:
1. Powitanie piosenką – element "Porannego kręgu" – śpiewanie piosenki "Wszyscy są…"
2. "Zagadki z Polską związane" – zabawa dydaktyczna według pomysłu nauczyciela.
Nauczyciel rozkłada przed dziećmi kolorowe koperty. Chętne dziecko wybiera kopertę, podaje kolor koperty. Nauczyciel odczytuje zagadkę. Zadaniem dziecka jest jej odgadnięcie. Poprawność odpowiedzi dziecko sprawdza poprzez odkrycie zawieszonego obrazka w tym samym kolorze co koperta.
3. "Godło-flaga-hymn"- zabawa ruchowa z wykorzystaniem symboli narodowych.
Dzieci poruszają się w rytm muzyki. Na pauzę nauczyciel podnosi ilustrację symbolu,a zadaniem dzieci jest wyklaskać jego nazwę.
3. "Zabawy z mapą Polski" – rozwijanie percepcji wzrokowej i orientacji w przestrzeni.
Dzieci wyszukują spośród kilku map różnych państw, mapy Polski. Zaznaczają na konturze mapy Polski : góry, morze, stolicę używając nazw kierunków.
4. Recytacja wiersza W. Bełzy "Katechizm polskiego dziecka" z podziałem na role.
5. "Jaka to melodia" – rozpoznawanie melodii hymnu Polski z pośród innych melodii. Odśpiewanie dwóch pierwszych zwrotek przyjmując właściwą postawę.
6. Zabawa ruchowo-muzyczna do piosenki "Jestem Polakiem"
7. Narodowy quiz – zabawa dydaktyczna. Dzieci za pomocą lizaków głosują czy dane zdanie jest prawdziwe czy fałszywe.
8. Działalność o charakterze manualnym przy współudziale rodziców – wykonanie flagi Polski poprzez odbijanie dłoni dziecka i rodzica pomalowanej czerwoną farbą na białym bristolu.
9. Podsumowanie zajęć. Podziękowanie rodzicom za udział w zajęciach, wręczenie dzieciom nagród za ich aktywność i wiedzę w postaci przypinek narodowych.

Rekrutacja.