Materiały dydaktyczne dla nauczycieli!

Szczecin 25.04.2013
Filia Przedszkola Publicznego nr 50 "Gama"
ul. Junacka 13
Szczecin




MIEJSKI PROGRAM PRACY Z WYCHOWANKIEM PRZEDSZKOLA:
OGRÓD MĄDREJ GŁOWY – EDUKACJA UMYSŁOWA


FILIA PRZEDSZKOLA PUBLICZNEGO NR 50 "GAMA"



"Enterek"













Opracowała mgr. Longina Zmysłowska
I. WSTĘP

Edukacja skuteczna, przyjazna, nowoczesna – pod tym hasłem w roku szkolnym 2009/2010 została wprowadzona reforma w polskim systemie edukacji.
Skuteczność i przyjazność – te dwie cechy wzajemnie się ze sobą przeplatają. Edukacja przyjazna wydaje się być skuteczną. Przyjazną matematykę można poznać po efektach – dziecko lubi zajęcia matematyczne, chętnie w nich uczestniczy, sprawiają mu one przyjemność. Jest tak wtedy, gdy zajęcia są oparte na zabawie, proponują różnorodną aktywność, wiele się na nich dzieje. Z punktu widzenia dorosłego przyjazna dziecku edukacja matematyczna to taka, która przynosi zamierzone efekty, a więc jest skuteczna – dziecko zdobywa nowe umiejętności i wiadomości. Edukacja matematyczna przyniesie zamierzone efekty wtedy, gdy będzie przyjazna dziecięcemu sposobowi rozumowania, czyli w przypadku dziecka w wieku przedszkolnym oparta przede wszystkim na jego własnej aktywności, manipulowaniu przedmiotami, zabawie. Przyjazna edukacja to też taka, która respektuje prawidłowości rozwoju dziecięcego rozumowania, a jednocześnie jest dostosowana do aktualnego poziomu rozwoju konkretnego przedszkolaka.
Daje dziecku odpowiednią porcję dobrze dobranych doświadczeń. Ważne jest, jakie są to doświadczenia, ile ich jest i jak często są dziecku dawkowane.
Przedszkole ma dbać o harmonijny rozwój dziecka , mieć na uwadze jego rozwój intelektualny, społeczny, emocjonalny, fizyczny. Edukacji matematycznej najczęściej przypisuje się oddziaływanie na rozwój intelektualny.
W podstawie programowej wychowania przedszkolnego w obszarze "Wspomaganie rozwoju intelektualnego dzieci wraz z edukacją matematyczną" zapisano, że "dziecko kończące przedszkole i rozpoczynające naukę w szkole podstawowej liczy obiekty i rozróżnia błędne liczenie od poprawnego". Oznacza to, że zadaniem nauczyciela w przedszkolu, zarówno w grupach młodszych, jak i starszych przedszkolaków, jest organizowanie dzieciom doświadczeń w liczeniu. Dzieci poznają zasady obowiązujące przy liczeniu, np. to, że obowiązuje zasada jeden do jednego (jeden gest i jeden wypowiedziany liczebnik), że ostatni wypowiedziany liczebnik pełni podwójną rolę – wskazuje na to, ile jest policzonych obiektów oraz na miejsce ostatniego obiektu w szeregu. Oczekuje się, że dzięki takim doświadczeniom dziecko nauczy się rozumnie przeliczać elementy, czego efektem będzie to, że odróżni błędne liczenie od poprawnego.
Komputer jako urządzenie ułatwiające dostęp do informacji wkroczył w codzienne życie dzieci i dorosłych. Komputer jest nowoczesnym narzędziem edukacyjnym o szerokich możliwościach zastosowania. Stosowanie komputerów na zajęciach dydaktycznych sprawia, iż nauczanie staje się ciekawsze, wydajniejsze, łatwiejsze. Znaczna cześć programów komputerowych dla dzieci w wieku przedszkolnym jest opracowana na zasadzie " uczymy się - bawiąc". Zabawa jest jedną z najważniejszych form aktywności dzieci, dzięki niej dziecko poznaje świat, wyraża swoje potrzeby, dążenia możliwości.
Multimedialne programy komputerowe przewyższają tradycyjne pomoce pod względem atrakcyjności i skuteczności, bo oddziałują na wiele zmysłów łącząc w sobie obraz, dźwięk zmuszając odbiorcę do aktywności. Uczą logicznego myślenia, liczenia, czytania, wspomagają koncentrację, kojarzenie, ćwiczą refleks, uczą współpracy w grupie. Edukacyjne programy komputerowe można podzielić na: zabawy komputerowe, ćwiczenia komputerowe, gry komputerowe, programy użytkowe i programy informacyjne.
Zabawy komputerowe są kierowane do najmłodszych. Przyzwyczajają je do rozumienia interaktywności komputera. Zabawa edukacyjna nie stawia przed dzieckiem żadnych określonych zadań do wykonania, wprowadza do właściwego procesu edukacji. Ćwiczenia komputerowe to programy realizujące wprost określone cele edukacyjne, są zbliżone do ćwiczeń tradycyjnych. Jednak grafika, dźwięk, animacja – przesądzają o ich atrakcyjności.
Na zakończenie chciałabym przytoczyć cytat prof. dr hab. Inż. czł. koresp. PAN Ryszarda Tadeusiewicza " Prawdą jest, że żaden komputer nigdy nie zastąpi nauczyciela. Ale efektywność działania nauczyciela dobrego, wspomagającego swoja pracę mądrze użytym narzędziem informatycznym, będzie porównywalna z efektywnością nauczyciela doskonałego"


II. CHARAKTERYSTYKA PROGRAMU (ADRESACI I WARUNKI REALIZACJI)

Program autorski "Enterek" jest programem edukacji przedszkolnej. Przeznaczony jest dla dzieci 5, letnich wybitnie zdolnych oraz wykazujących zainteresowania matematyczno - informatyczne. Pomysł na realizację programu "Enterek" powstał w wyniku zainteresowań oraz wyraźnych preferencji i uzdolnień w dziedzinie matematyki dzieci w grupie czterolatków w naszej placówce Owa potrzeba początkowo uwidaczniała się w kontaktach z dziećmi poprzez ogromne zainteresowanie tą tematyką, podczas licznych zabaw, konkursów wiedzy, zajęć dydaktycznych, wycieczek zarówno w przedszkolu jak i w środowisku lokalnym. Niejednokrotnie zainteresowanie tą tematyką poruszane było przez rodziców w corocznych ankietach, które dotyczyły zapotrzebowań dzieci i rodziców na zajęcia dydaktyczno - wychowawcze w danym roku szkolnym. Przeprowadzone ankiety, obserwacje oraz wywiad środowiskowy uzmysłowiły mi, iż wprowadzenie owego projektu spełni oczekiwania zarówno dzieci, rodziców. Jednocześnie posiadamy w naszej placówce, odpowiednio wyposażone stanowisko do zajęć komputerowych oraz pomoce dydaktyczne wspomagające pogłębianie wiedzy w tym kierunku.
W realizacji założonych przez nas zadań niezbędna będzie współpraca z rodzicami i następującymi instytucjami z którymi od lat współpracujemy oraz instytucjami, z którymi planujemy nawiązać współpracę
● ZUT
 Wydział Elektryczny
 Wydział Informatyki
● Okręgowy Urząd Miar
● Instytut Matematyki US
● Planetarium
● Wystawa Eureka
● Projekt edukacyjny "Necio.pl"

II. CELE OGÓLNE I CELE SZCZEGÓŁOWE


CELE OGÓLNE:

• manipulowanie przedmiotami i ustalanie wyniku dodawania;
• utrwalenie liczebników głównych i porządkowych w zakresie 6;
• stwarzanie dzieciom sytuacji do osiągania indywidualnych sukcesów;
• tworzenie sytuacji doskonalących umiejętność określania wyniku dodawania;
• organizowanie warunków do rozwijania pamięci, logicznego myślenia, zdolności kojarzenia i skupienia uwagi;
• kształcenie umiejętności współdziałania w grupie.
• rozbudzanie zainteresowania technologią komputerową poprzez korzystanie z programów.

CELE SZCZEGÓŁOWE:

• umie dodawać na konkretach i w pamięci;
• rozumie pojęcie dodawania;
• przelicza liczebnikami głównymi i porządkowymi;
• rozumie polecenia nauczyciela;
• potrafi skupić uwagę na wykonywanym zadaniu;
• jest aktywne podczas zajęć;
• rozwija spostrzegawczość, pamięć i logiczne myślenie;
• rozwiązuje proste zagadki;
• zna zasady bezpiecznej eksploatacji komputera;
• uruchamia system;
• operuje nazewnictwem komputerowym;
• potrafi zamknąć wybrany program;
• rozumie słownictwo komputerowe;
• próbuje zamykać system



III. TREŚCI KSZTAŁCENIA

• - Zapoznanie z komputerem i podstawowymi elementami jego budowy. Orientacja przestrzenna.
• - Koordynacja wzrokowo – ruchowa. Przyczyna i skutek. Przewidywanie następstw.
• - Kształtowanie umiejętności liczenia obiektów. Dodawanie i odejmowanie.
• - Klasyfikacja. Długość.
• - Pięciolatki w sieci.

IV. METODY PRACY

● Metody podające i poszukujące (opowiadania,, filmy, dyskusje, historyjki obrazkowe) poszerzające wiedzę dziecka, zachęcające do wyciągania wniosków, stawiania pytań.
● Metody aktywizujące (quizy i konkursy)
● Spacery, wędrówki i wycieczki.
● Spotkania z ekspertami (wykładowcy ZUT, studenci US).
● Działalność praktyczna dzieci(udział w konkursach, organizowanie kącików matematycznego i informatycznego w sali, czynny udział w akcjach)
● Gry dydaktyczne.
● Praca w grupach i indywidualna.


V. SPOSOBY EWALUACJI PROGRAMU

● Ewaluacji służyć będą informacje zwrotne od dzieci i rodziców dotyczące proponowanych form aktywności co ułatwi dalsze planowanie pracy.
● Ewaluacja końcowa zostanie przeprowadzona w formie konkursu wiedzy "matematyczno – informatycznej".
● Narzędziami badawczymi będą: ankiety, obserwacje, wystawy prac z programu PowerPoint, konkursy wiedzy, zaangażowanie dzieci.


VI. PLAN REALIZACJI PROGRAMU

I. Zapoznanie z komputerem i podstawowymi elementami jego budowy. Orientacja przestrzenna.
Przekazanie dzieciom wiadomości o podstawowych elementach budowy komputera. Orientacja przestrzenna utrwalenie prawej i lewej strony.
ZADANIA SPOSOBY REALIZACJI PRZEWIDYWANE OSIĄGNIĘCIA
DZIECKA
1. Zapoznanie dzieci z zasadami BHP w pracy przy komputerze – organizacja wycieczki do Katedry Wydziału Elektrycznego ZUT;
– zapoznanie dzieci z zasadami bezpieczeństwa w pracy przy komputerze;
– stworzenie odpowiedniego stanowiska komputerowego;
– ustalenie zasad zachowania się podczas pracy przy komputerze; - wie jakie zagrożenia mogą wystąpić podczas pracy z komputerem; wie co to jest prąd;
- potrafi opisać jak powinno prawidłowo wyglądać stanowisko komputerowe;

2. Poznaje i prawidłowo stosuje podstawowe nazewnictwo, związane z budową i obsługą komputera. – Wspólne rozłożenie i złożenie modelu komputera z nazewnictwem poszczególnych elementów;
– "Komputer marzeń" praca plastyczna;
– wystawa prac; - prawidłowo nazywa poszczególne elementy komputera;
- prezentuje swoją pracę;
3. Rozróżnia i nazywa prawą i lewą stronę swojego ciała – założenie na prawą rękę gumek frotek;
– wykonywanie zadań związanych z rozróżnianiem prawej i lewej strony ciała;
– warsztaty orgiami matematyczne;


- ma poczucie świadomości schematu własnego ciała;
- rozróżnia i nazywa prawą i lewą stronę własnego ciała;


II Koordynacja wzrokowo-ruchowa. Przyczyna i skutek. Przewidywanie następstw.
Rozwijanie koordynacji wzrokowo ruchowej poprzez posługiwanie się myszką. Dostrzeganie związków przyczynowo - skutkowych.
ZADANIA SPOSOBY REALIZACJI PRZEWIDYWANE OSIĄGNIĘCIA DZIECKA
1. Poznaje podstawy obsługi komputera - samodzielnie włącza i wyłącza komputer;
- wykonuje zadania na komputerze doskonalące koordynacje wzrokowo – ruchową;
- udział w konkursie między przedszkolnym - wie jak włączyć i wyłączyć system;
- prawidłowo posługuję się myszką
2. Przyczyna i skutek. Przewidywanie następstw. Zmiany odwracalne i nieodwracalne. - doświadczenia, eksperymenty;
- prowadzenie dziennika z wynikami doświadczeń;
- zabawy słowne;
- historyjki obrazkowe;
- filmy, pogadanki - wskazuje przyczynę i przewiduje skutek. Zaczyna się orientować, jakie zmiany są odwracalne a jakie nieodwracalne.
- wie w jakiej kolejności i co trzeba zrobić aby osiągnąć cel;
- wie jakie mogą być konsekwencje nierozsądnych zachowań i jak zapobiec katastrofie;
III. Kształtowanie umiejętności liczenia obiektów. Dodawanie i odejmowanie.
Wdrożenie dzieci do skupienia się i uważnego liczenia, a także rozszerzenie zakresu liczenia do 10. Wspomaganie umiejętności liczenia programami multimedialnymi.
ZADANIA SPOSOBY
REALIZACJI PRZEWIDYWANE OSIĄGNIĘCIA DZIECKA
1. Odróżnianie prawidłowego liczenia od nieprawidłowego. Wspomaganie nauki prawidłowego liczenia programami multimedialnymi. - scenki teatralne;
- wycieczka do planetarium – przeliczanie ciał niebieskich;
- programu multimedialne "Klik uczy liczyć", ćwiczenia multimedialne własne;
- doświadczenia; - liczy w rozszerzonym zakresie i ustala ile jest policzonych obiektów;
- zna prawidłowości i zasady, które muszą być przestrzegane przy liczeniu;
- dziecko skupia się na uważnym liczeniu, a także obdarza uwagą drugą osobę, gdy ona liczy;
2. Liczenie z dowolnego miejsca do przodu i do tyłu. Rozszerzenie zakresu liczenia Wspomaganie nauki liczenia programami multimedialnymi. - wycieczka do lasu – przeliczanie drzew, kamieni;
- praca plastyczno – techniczna stonoga – praca zbiorowa;
- gry i zabawy multimedialne;
- praca z książką z ponumerowanymi stronami;
- przeliczanie liczmanów (spinacze, kartoniki, fasola) - skupia uwagę na dłuższym liczeniu;
- potrafi przeliczać w zakresie 10 od przodu i do tyłu dowolnego miejsca (dolicz i odlicza);
3. Dodawanie i odejmowanie. Liczenie na palcach - przeliczanie zbiorów zgromadzonych na wycieczce do lasu;
- konstruowanie gry;
- konkurs matematyczny "Mistrz rachowania";
- Konstruowanie gry multimedialnej; - potrafi manipulować przedmiotami ustala wynik dodawania i odejmowania;
- dodaje i odejmuje na palcach oraz zbiorach zastępczych;
- współdziała w grupie

IV. Klasyfikacja. Długość.
Długość, kształtowanie umiejętności mierzenia i pomaganie dzieciom w uświadomieniu sobie stałości długości

ZADANIA SPOSÓB REALIZACJI PRZEWIDYWANE OSIĄGNIĘCIA DZIECKA
1. Dobieranie obiektów w kolekcje według ich przeznaczenia lub miejsca gdzie się zwykle znajdują. Nazywanie utworzonych kolekcji. -tworzenie kolekcji w przedszkolu;
- wystawa kolekcji przyniesionych przez dzieci;
- wycieczka do muzeum (kolekcje muzealne);
- sklepik w przedszkolu;
- wycieczka do sklepu osiedlowego;
- zabawy klockami i guzikami; tworzenie zbiorów wg różnych cech np. koloru, wielkości, materiału z którego został zrobiony, ilości dziurek w guziku itp.;
- programy multimedialne; - klasyfikuje i segreguje przedmioty wg danej cechy;
- skupia uwagą na dłuższy czas;
- współdziała w grupie;
- szereguje i nadaje nazwy posegregowanym obiektom;
- uważnie słucha;
- radzi sobie w złożonych zadaniach;
- stawia sensowne pytania oraz udziela trafnych odpowiedz;
2. Posługiwanie się pojęciami "długi" i "krótki";
Rozwijanie spostrzegawczości;
Odwzorowywanie liczebności zbioru;
Rozwijanie twórczej wyobraźni plastycznej;
Rozwijanie poczucia tempa. - doświadczenia w mierzeniu długości i wysokości krokami, stopa za stopą, klockami, kredkami, wstążką;
- zajęcia plastyczne;
- wycieczka do obwodowego urzędu Miar i Wag;
- wizyta w warsztacie konserwatora w przedszkolu (miarki murarskie);
- wizyta na wystawie"Eureka";
- programy multimedialne;
- zabawy w eksperymentowanie - dziecko posługuje się pojęciami "krótki" "długi";
- porównuje długości;
- mierzy długość za pomocą kroków, stopa za stopą;
- umie porównać dwa obiekty i określa czy są tej samej długości, który jest krótszy a który dłuższy;
- porównuje i ustala co wyższe a co niższe;

V. Pięciolatki w sieci.
Zagrożenia płynące ze stron internetowych.
ZADANIA SPOSÓB REALIZAJI PRZEWIDYWANE OSIĄGNIĘCIA
DZIECI
1. Uwiadomienie dzieciom zagrożeń płynących z sieci. - zabawy w przyjazny Internet dzieciom – udział w projekcie edukacyjnym – necio.pl;
- wspólne przeszukiwanie stron internetowych w poszukiwaniu stron przyjaznych dzieciom
- wizyta policji -
‘Bezpieczny Internet";
- wspólne stworzenie listy stron przyjaznych dzieciom; - wie jakie zagrożenia płyną ze stron internetowych;
- zna strony przyjazne przedszkolakowi;

Inscenizacja przygotowana na uroczystość zakończenia roku szkolnego.

KŁOPOTY ŚWIĘTEGO WALENTEGO


Jest taki święty
bardzo zajęty
przez jeden dzionek
- to jest Walenty
już prawie... śnięty!
więc dziś mu pomóż...

czekoladowe
serca malować
i lukrem słodzić
by do koszyczka
różyczki wciskać
całkiem różowe

serca jak wianki
lub obwarzanki
- większość czerwonych
miłością wabią
zaklęcia prawią
walentynkowe

serca-balony
naburmuszone
z okrągłym brzuchem
jakby kto rybce
nadmiernie szybko
w skrzela nadmuchał

Święty Walenty,
ten dzień... przeklęty
już w swą wigilię
przepracowany
pragniesz naprawdę
spokoju chwilkę...

odpocznij trochę
dzisiaj wieczorem
odsapnij nieco
bo walentynki
szybko przeminą
- ty dbaj o siebie!

by za rok znowu
serca szykować
zalepiać rany
plastry przykładać
goić buziakiem
w Dniu Zakochanych

13.02.2014


/Jadwiga Zgliszewska/

Temat zajęć: "Kosmiczna opowieść matematyczna"

Cel ogólny:
- utrwalenie pojęć związanych z kosmosem
Cele szczegółowe:
- rozwijanie myślenia matematycznego: położenie przedmiotu, klasyfikowanie i segregowanie, posługiwanie się liczebnikami głównymi,
- integrowanie grupy poprzez wspólne działanie i dążenie do realizacji wyznaczonych celów
Metody pracy:
- słowna, czynna, pokaz, praktycznego działania
Formy pracy:
- z całą grupą, indywidualna
Przebieg zajęcia:
1. Tworzenie nazw planet układu słonecznego, dzielenie na sylaby nazw, przeliczanie liter, przeliczanie sylab. Tworzenie podczas zadania grup do zadań grupowych
Grupa Marsa – czerwoni
Grupa Plutona – Fioletowi
Grupa Jowisz – pomarańczowa
Grupa Neptuna – Niebieska
Grupa Saturna - zieloni
2. "Kosmiczne puzzle" – dzieci podzielone na grupy układają puzzle z tematyką "Kosmos" – przeliczają liczebność elementów.
3. "Układ słoneczny" – dzieci odszukują figury przypominające kształtem planety, odrysowują, wycinają i kreują wygląd swojej planety, następnie przypinają do paska z bibuły i taśmą do przygotowanego wcześniej przez n – la nieba z foli – tworząc własne niebo z planetami. Przeliczanie planet na kolorowych paskach bibuły. W tle piosenka fasolek "Ufoludki".
4. "Rakietą w kosmos" – zabawa ruchowa.
5. "Kosmiczna opowieść matematyczna" – dzieci słuchają i odpowiadają na pytania nauczyciela dotyczące tekstu.

Na jedynym satelicie Ziemi, za siedmioma gwiazdami i siedmioma planetami, mianowicie na Księżycu, dużym szarym obiekcie z pyłów.( Za iloma gwiazdami i planetami znajdował się księżyc). Pewnego niesamowitego dnia 3 kosmici – Gizmo, Mizmo i Bazmo mieszkający na Księżycu, jak co dzień rano, myśląc, że będzie to zwyczajny dzień wypili poranny zielony koktajl z księżycowych pestek dyniowych. Kosmici..( a było ich ?, ilu?) po śniadaniu wybrali się na księżycowy spacer po stromych ścieżkach licząc, jak co dzień planety w układzie słonecznym, Merkury, Wenus, Ziemia, Mars, Jowisz, Saturn, Uran, Neptun – 8 planet – zgadza się powiedział Gizmo, ( ile planet jest w układzie słonecznym?, wymień zapamiętane. Najbardziej jednak kosmici lubili patrzeć na Słońce które stanowi centrum Układu Słonecznego, jego blask był tak piękny, że uwielbiali leżeć i marzyć o podróżach na inne planety. Po wyprawie i marzeniach przychodziła pora na prace przy Latającym spodku, trzeba było umyć 5 okien, które były bardzo ważne podczas wypraw ( ile było okien w spodku). Każdy z kosmitów miał swoje zadanie, Gizmo zajmował się właśnie oknami. Zadaniem Mizmo było dbanie o 10 biegów szybkościowych w ich odlotowym spodku transportowym, uszkodzenie jakiegokolwiek z nich grozić mogło brakiem możliwości powrotu do domu. Toteż co dzień Mizmo sprawdzał czy wszystko jest na swoim kosmicznym miejscu ( ile biegów posiadał odlotowy spodek transportowy). Bazmo miał za zadanie dbać o specjalną lunetę, która miała 20 krotne zbliżenie na obiekty znajdujące się w kosmosie. Kosmici często spoglądali wieczorami na Jowisza i Saturna, dwa największe ciała w układzie słonecznym (jakie przybliżenie miała luneta). Jak co dzień tak i tego dnia Gizmo, Mizmo i Bazmo jak już nadszedł wieczór postanowili przyjrzeć się planetom i właśnie wtedy ujrzeli Kometę – małe ciało niebieskie, które na krótko pojawia się w układzie planetarnym, ciepło tej gwiazdy powoduje że wokół niego powstaje gazowa otoczka która jest podświetlana od światła słońca. Jeszcze nigdy wcześniej nie udało im się ujrzeć tak pięknego zjawiska.
6. Zabawa ruchowa "Ruchomy układ słoneczny" – jak sałatka owocowa tylko że z planetami. Nauczyciel posiada sylwety kolorowych kółek z nazwami planet. Wskazując na planety które zmieniają miejsce.
7. Prezentacja multimedialna "Układ słoneczny"

Pasowanie na Starszaka

CELE OGÓLNE:
- wyzwalanie radości z okazji pasowania na starszaka;
- prezentacja umiejętności i osiągnięć dzieci;
- nawiązanie współpracy między przedszkolem a rodzicami.

CELE SZCZEGÓŁOWE
Dziecko:
- rozumie znaczenie uroczystości;
- rozumie tekst ślubowania jako zobowiązania wobec dzieci i dorosłych;
- wie, jak należy zachowywać się podczas różnych uroczystości;
- potrafi zaprezentować swoje umiejętności rodzicom.

Metody:
-podające,
-poszukujące,
-ekspresywne,
-praktyczne;

Formy:
-indywidualna,
-zbiorowa
-grupowa z dziećmi i rodzicami;

Środki dydaktyczne:
-dekoracja sali,
-nagrania muzyczne,
-opaski na głowę w kształcie tygryska i ogonki tygrysków dla każdego dziecka,
-rysunki tygrysków,
-kredki,
-kredka do pasowania,
-plakietki Pasowania na Starszaka,
-tort z racami,
-słodkie upominki;


PRZEBIEG UROCZYSTOŚCI:
1. Dzieci (Tygryski) wskakują do sali przy piosence "Wesoły tygrysek"

I. Misiu? A co ty tam masz?
Mam książeczkę kolorową, w niej różne obrazki
A na jednej siedzi sobie mały tygrys w paski.
Ref: Wesoły tygrysek, tygrysek w paski
Pasiasty tygrysek na moim obrazku x2
II. Bardzo grzeczny jest tygrysek w żółtoczarne paski
Nie pogryzie on nikogo bo jest na obrazku.
Ref: x2
tru tu tu tru tu tu...

2. Powitanie gości. Wszyscy razem mówią:
Wesołe tygryski, to MY,
Naszymi gośćmi jesteście WY.
Jak miło i wesoło
Gdy rodzice są wokoło
Hura!!!

3. Dziś jest nasze pasowanie,
Są tu nasze drogie panie.
Już od dzisiaj przyrzekamy,
Że przedszkole pokochamy.

Co dzień bawić się będziemy
I jedzonko ładnie zjemy
I uśmiechem przywitamy
Przychodzące po nas mamy.

4. Dziś tygryski od rana brykają
bo wiele powodów do radości mają.
Nadszedł dzień pasowania,
Trzeba wykonać różne zadania.

DZIECI RAZEM:
Chcemy wam zaśpiewać i zatańczyć ładnie
Proszę się nie gniewać, jeśli źle wypadnie.

5. PIOSENKA: Miś z pajacykiem.

6. We wrześniu przyszła do nas jesień,
dzieci znają jej zwyczaje.
Każdy wie, jakie nam skarby rozdaje.

7. WIERSZYK "Muchomorek" (Mówią i pokazują ruchem wszystkie dzieci).

8. PIOSENKA "Wiewióreczka".

9. A teraz dla was zadania do wykonania:
- Stańcie na jednej nodze;
- Podskoczcie trzy razy na dwóch nóżkach;
- Klaśnijcie w dłonie dwa razy;
- Zróbcie minę wesołą, smutną, zdziwioną;
- Powiedzcie wierszyk o krasnoludkach, który zaczyna się tak: "Są gdzieś w lesie krasnoludki...";
- Zaproście swoich rodziców do tańca przytulańca. Bo tygryski bardzo lubią przytulać się do mamusi i tatusia.

10. PIOSENKA: "Misie dwa" (Taniec z rodzicami).

11. PASOWANIE
Nauczycielka: Super poszły wam zadania,
Więc zapraszam do ślubowania.
Wyciągnijcie dwa paluszki,
Równiuteńko złączcie nóżki,
Wszystkiego uważnie słuchajcie
I wyraźnie powtarzajcie.

Dziecko:
Panią Dyrektor tu zapraszamy
Dla pani specjalne zadanie mamy.
Chcemy prosić o pasowanie
Starszakiem niech każdy zostanie.

Nauczycielka: Czy ślubujecie...
O przyrodzie pamiętać? ŚLUBUJEMY.
Chronić drzewa i zwierzęta?
Radość i dumę rodzicom przynosić?
Dobrze się uczyć?
Wyrosnąć na zucha i grzecznego ucznia?

Pasowanie kredką przez pana dyrektora. Wypowiadanie słów "Pasuję się na starszaka".
Rozdanie plakietek przez nauczycielki.

12. Nauczycielka zaprasza dzieci i ich rodziców do wspólnego pokolorowania rysunku przedstawiającego symbol naszej grupy – TYGRYSKA.

13. TORT z racami przygotowany przez rodziców.

14. Wręczenie upominków od rodziców.


Scenariusz uroczystości opracowała mgr Magdalena Wylotek

Opracowała:
mgr Katarzyna Chawałkiewicz


"Zwierzęta zimą"

Cel główny:
- uświadomienie dzieciom konieczności dokarmiania zwierząt w czasie zimy;
Cele szczegółowe:
- poznaje warunki panujące w lesie w czasie zimy,
- zna zwierzęta leśne,
- wie jak wygląda karmik i czym dokarmiamy ptaki,
- wie jak wygląda paśnik i czym dokarmiamy zwierzęta,
- odpowiada na pytania dotyczące wysłuchanego wiersza,
- dopasowuje pożywienie do ptaka lub zwierzęcia,
- przestrzega reguł w zabawach ruchowych


Metody: czynna- udział dzieci w zajęciu i zabawie ruchowej,
słowna- wypowiedzi dzieci na dany temat, czytanie globalne wyrazów, rozwiązywanie zagadek,
oglądowa- pokaz ilustracji, emblematów,
Formy: praca z całą grupą, praca indywidualna przy stole,
Środki dydaktyczne:
Ilustracje zwierząt leśnych, a szczególnie sarna, zając, dzik, wróbel sikorka, małe obrazki tych zwierząt dla każdego dziecka
Wyrazy: las, ptaki
Ilustracje: karmnik, paśnik
Pożywienie: siano, marchew, kapusta, buraki, ziemniaki, ziarna, słoninka

Przebieg zajęć:
1. Wysłuchanie zagadki:
Sosnowy, dębowy, stary lub młody,
rosną w nim grzyby, rosną jagody. ... (las)
Globalne czytanie wyrazu "Las"

2. Wyprawa do lasu - zabawa ruchowa z elementami metody W.Sherborne
N: Wyruszymy dziś na wyprawę do lasu. Po drodze możemy napotkać różne przeszkody, dlatego dobierzcie się parami. Idziemy!
Uwaga! Zwalone drzewo - Jedna osoba będzie "zwalonym drzewem", druga musi pokonać przeszkodę przechodząc i unosząc wysoko nogi (wyczucie kolan)
Uwaga! Duży kamień na drodze - Jedna osoba będzie "dużym kamieniem", który trzeba usunąć ze ścieżki, druga siada plecami do niej i próbuje go przesunąć(wyczuwanie siły)
Uwaga! Złamany konar - Jedna osoba tworzy "złamany konar drzewa", druga przechodzi pod nim i pod innymi "konarami" (ćwiczenie w grupie, wyczucie współpracy)
Jesteśmy w lesie - Każde dziecko indywidualnie - "Wiatr kołysze konarami drzew" (ćwiczenie twórcze)

3. Zimowy las – rozmowa o warunkach panujących obecnie w lesie.
- Jak wygląda las obecnie?
- Jak wyglądają drzewa?
- Czym jest pokryta ziemia?

4. Rozmowa na temat zwierząt żyjących w lesie:
- Jakie zwierzęta i ptaki możemy spotkać w lesie?
- Jak przygotowują się do zimy?
(Wybieranie ze zbioru ilustracji, tych które przedstawiają zwierzęta i ptaki żyjące w lesie. Zawieszenie na tablicy. Globalne czytanie wyrazu "ptaki")

5. Słuchanie wiersza ,, Kto pamięta o zwierzętach" czytanego przez nauczycielkę.
Leśnik sarnom wyniósł siano
i sól do solniczki,
a wiewiórka chowa w dziupli
swoje smakołyczki.
Lis futerko kupił nowe,
wróble zaś zmieniły piórka.
W sen zapadły jeże, żaby,
śpi już nawet mała pszczółka.
Cisza w lesie coraz głębsza,
pochowały się zwierzęta.
Co też zimą będą jadły?
Czy też o nich ktoś pamięta?
Pan leśniczy dba o sarny
w swej leśnej zagrodzie.
My o ptaki dbać musimy,
lecz w naszym ogrodzie.

6. Rozmowa o treści wiersza:
- O jakich zwierzętach była mowa w wierszu?
- Kto zapadł w sen zimowy?
- Kto ma nowe futro?
- Co robi wiewiórka?
- Które zwierzęta mają kłopot ze zdobyciem pożywienia?
- Kto o nich zadba?
- W jaki sposób?

7. Wyjaśnienie znaczenia słowa "paśnik" i "karmnik" na podstawie ilustracji i informacji nauczycielki.

8. Co dla ptaków, co dla zwierząt – nazywanie i segregowanie pożywienia:
siano (sarna), ziemniaki, buraki (dzik), marchew, kapusta (zając), ziarna (wróbel), słoninka (sikorka)

9. Zwierzęta i ich przysmaki – zabawa dydaktyczna.
Każde dziecko otrzymuje obrazek przedstawiający dzika, sarnę, zająca, wróbla, sikorkę. Dzieci biegają po sali, na hasło "Paśnik" szukają tacki z przeznaczonym dla danego zwierzęcia pokarmem. Sprawdzenie czy nie ma pomyłki, zamiana obrazków i ponowna zabawa.


10. Zachęcenie dzieci do dokarmiania ptaków: Nauczycielka recytuje ostatnią zwrotkę
wiersza i pyta, gdzie my możemy dokarmiać ptaki.
Pan leśniczy dba o sarny
w swej leśnej zagrodzie.
My o ptaki dbać musimy, lecz w naszym ogrodzie.

11. Prawda-fałsz – quiz podsumowujący wiadomości; nauczycielka czyta zdanie, dzieci odpowiadają "tak" lub "nie"
" Wiewiórka gromadzi zapasy na zimę".
"Hałasujemy w lesie".
"Niszczymy domy zwierząt".
" Dokarmiamy zwierzęta w czasie zimy".
" Jeż zasypia na zimę."
"Leśniczy dostarcza pożywienie do paśnika."

13.Wysłuchanie piosenki " Jestem wróbelkiem"

KOLĘDOWANIE

Tak było dawniej,
gdy chłopcy z gwiazdą
po wsi chodzili,
uszy zmrozili.

Kolędowali,
życzeń składali
moc gospodarzom,
aby się darzył

ten Nowy Roczek
już od początku
i aż do końca
w powodzi słońca.

Życzyli łaski
Ziemi Podlaskiej,
a od Dzieciny
- szczęścia rodzinom.

Chodzili z szopką,
radość wszem niosąc,
kolędowali
duzi i mali.

Inna kolęda
też była cenna,
a to Herody
- drżyjcie narody!

Nóżek tupoty,
dziewcząt chichoty,
gdy za warkocze
ciągnęli chłopcy.

Dziś kolędników
nie ma bez liku;
można ich rzadko
spotkać pod chatką.

Trafią tu czasem
z klejoną gwiazdą,
nucąc kolędę -
niechaj dziś będzie!



Autor: Jadwiga Zgliszewska

mgr Katarzyna Chawałkiewicz
Samorządowe Przedszkole w Starejwsi


Scenariusz uroczystości przedszkolnej
"Dzień Babci i Dziadka"


Cele:
- tworzenie atmosfery radości, przyjaźni i zaufania
- integrowanie się we wspólnej zabawie
- nawiązanie bliższego kontaktu z dziećmi i ich bliskimi
- prezentacja przez dzieci nabytych umiejętności
- wdrażanie do szacunku dla ludzi starszych

Metoda: słowna, czynna
Forma: aktywne formy pracy z dziećmi

Przebieg uroczystości:

Dziecko I,II
Chcemy Was powitać i zaśpiewać ładnie
Proszę się nie gniewać jeśli źle wypadnie
Bo my nie artyści, tylko małe dzieci
Cieszyć się będziemy gdy klaskać zechcecie


Piosenka "Całuski"

Dziecko III, IV
Dzisiaj jest Dzień babci i święto dziadziusia
O tym dniu pamięta każda mała wnusia

Dziecko V, VI, VII
W poniedziałek pomyślności
A we wtorki kosz radości
W środy, czwartki precz zmartwienia
Niech i w piątek strapień nie ma
Na soboty i niedzielę
Życzę odpoczynku wiele

Piosenka "Babciu, droga babciu"

Dziecko VIII, IX, X

Każda Babcia była małą dziewczynką
Każdy dziadek biegał kiedyś z piłką
Chodzili do szkoły, potem dorastali
Mieli piękne marzenia, ciężko pracowali


Dziecko XI, XII, XIII
Wychowali swoje dzieci
A czas leci, leci, leci
Dzisiaj na pociechę mają
Wnuki, które ich kochają

Dziecko XIV, XV
Dużą masz już wnuczkę
Babciu ukochana
Może Ci pomagać
Z wieczora i z rana
Dziecko XVI, XVII
Dziś dla mego Dziadka
Ciasto przygotuje
A potem go mocno, mocno
Ucałuje!!!

Piosenka "Dziadziusiowe bajki"

Wszyscy:
Kocham moją babcię, Kocham mego Dziadka
Ale jak im to powiedzieć
Może im zatańczyć , wtedy będą wiedzieć



Piosenka " Hop siup, dana,dana"

Wszyscy:
Dziś słoneczko jasno świeci
Zima biała śpiewa, a w przedszkolu
Przedszkolaki składają życzenia
Wszystkim Babciom, Wszystkim Dziadkom
Zdrowia, pomyślności
Uśmiechów na co dzień i dużo radości!!!!

Boże Narodzenie (25 grudzień)

KONSPEKT ZAJĘĆ Z ZAKRESU
ORGANIZOWANIA AKTYWNOŚCI MUZYCZNEJ
DZIECI 3-4 – LETNICH

Temat: "Zimowe podróże z Mikołajem" – zabawy muzyczne.

Cele:
- poznawczy: utrwalenie wyglądu oraz niektórych zwyczajów Mikołaja;
- kształcący: dostarczanie dzieciom możliwości uaktywniania kilku zmysłów: słuchu, wzroku i dotyku; ćwiczenie umiejętności szybkiego reagowania na zmieniające się bodźce i polecenia, a także – kształcenie mięśni narządów mowy;
- wychowawczy: przybliżanie dzieciom elementów bożonarodzeniowej tradycji oraz budzenie przywiązania do niej.

Forma: zajęcia planowo organizowane (z całą grupą).
Metody:
* czynnościowa (zadań stawianych do wykonania), ćwiczenia utrwalające;
* słowna (objaśnienia, polecenia);
* poglądowa (pokaz).

Środki dydaktyczne: dzwoneczek, tamburyno, czapeczki Mikołaja (po jednej dla każdego dziecka), dodatkowo – jedna peleryna dla Mikołaja, Mikołaj-zabawka grająca, "puszki" ze skrawków waty, tacka, opaski z kartonowymi emblematami śnieżynek (po jednej dla każdego dziecka), odtwarzacz płyt CD, płyty z potrzebnymi nagraniami.




PRZEBIEG ZAJĘCIA:

1. Zbiórka dzieci – na sygnał dzwoneczka.

2. Ćwiczenia wstępne (inhibicyjno-incytacyjne): "Pada śnieżek".
- Pada śnieżek – dzieci biegają w rytmie podawanym na tamburynie;
- Śnieg przestał padać – na przerwę w grze dzieci-śnieżek "spadają" na ziemię (leżą na dywanie) – śnieg utworzył na ziemi białą pierzynkę (kołderkę).

- Ćwiczenia oddechowe: dzieci otrzymują skrawki waty, które kładą na dłoni, mocno dmuchają w "puszek śniegowy", aby poleciał jak najdalej.

3. Zagadka słowna (moment uspokajający). Dzieci siedzą na dywanie, najlepiej w kole i słuchają:

Ma czerwoną czapkę
i nosek zmarznięty.
Chodzi z wielkim workiem,
rozdaje prezenty.
Jak się nazywa ten święty? (Mikołaj)

4. Ćwiczenie słuchowe (zagadka muzyczna): "Co tak brzmi? Kto tak gra?" (przykryty tkaniną "grający" Mikołaj-zabawka). Odkrycie zasłonki i pokazanie Mikołaja.

5. Ćwiczenia artykulacyjne – zabawa "Podróż Mikołaja". (Dzieciom zakładamy czerwone czapeczki mikołajowe).
Zapowiedź: "Dzieci czekają na prezenty, a tymczasem w śniegowej krainie Mikołaje wsiadają":

- do sań – siad płaski, ręce wyciągnięte przed siebie (trzymają "lejce" powożącego renifera), poruszanie się całym tułowiem lekko w tył i w przód i wymawianie zgłoski: szu szu szu...
- do samolotu – wstają, ręce wyciągnięte na boki, biegają z rozpostartymi ramionami, powtarzając: wrrr wrrr wrrr...
- do pociągu – ustawiają się "w pociąg" i jadą, powtarzając: pach pach pach...
- na rower – leżenie na plecach, nóżki naśladują "jazdę" rowerem – kręcenie pedałami i powtarzanie: wu wu wu...


6. Słuchanie piosenki ze sł. i muz. Marii Tomaszewskiej pt. Mikołaj". Zabawa w kole wiązanym przy piosence. Jedno wybrane dziecko dostaje pelerynę i czapkę, staje w kole. Pozostałe dzieci chodzą w kole przy muzyce piosenki z płyty. Kiedy pojawia się sama melodia – mogą próbować śpiewać, klaskać, tupać, itp.


7. Zabawa ruchowa "Taniec śnieżynek" – swobodna improwizacja rytmiczna przy muzyce utworu Franza Schuberta "Muzyczny moment" Nr 3 f-moll. Dzieci tańczą z emblematami śnieżynek na opaskach założonych na głowę.

8. Likwidacja zajęcia – podziękowanie dzieciom, zebranie opasek.



Opracowała: Jadwiga Zgliszewska

Cele ogólne:
- zapoznanie dzieci z niebezpieczeństwami zagrażającymi środowisku przyrodniczemu ze strony człowieka
- budzenie wrażliwości na piękno przyrody zachęcenie dzieci do dbania o czystość środowiska
- wzmocnienie więzi ze środowiskiem przyrodniczym
- wzbogacenie słownika dziecka
Dziecko:
- zna niebezpieczeństwa grożące środowisku ze strony człowieka
- rozumie znaczenie ochrony przyrody
- potrafi posegregować odpady do odpowiednich pojemników
- wie, jak dzieci mogą chronić przyrodę
- jest odpowiedzialne za czystość otoczenia

Forma pracy: zbiorowa, indywidualna.
Metody: słowna, oglądowa, burzy mózgów, czynna.
Miejsce: sala zajęć
Pomoce dydaktyczne:
ilustracje, emblematy do ilustracji, plastikowe puszki, butelki szklane, stare gazety, plastikowe reklamówki, podpisane kolorowe pojemniki na odpady: czerwony -szkło, niebieski –papier ,żółty-plastik
Przebieg zajęć:
1. Nauczycielka zadaje dzieciom pytanie:
"Co oznacza słowo przyroda?" (met. Burzy mózgów)
1.Prezentacja wiersza G. Koby "Rzeczka" ilustrowanego ilustracją i emblematami.
Była sobie książeczka,
a w tej książeczce płynęła rzeczka.
Taka malutka, srebrzysta biała,
aż tu nagle oniemiała.
Stanęły nad brzegiem
dzieci niegrzeczne
i zabrudziły całą rzeczkę.
Powrzucały wszystko, co miały
i do kąpieli się rozebrały.
A rzeczka na to:
-Nie lubię bardzo
gdy ktoś mnie zaśmieca!
Wszystkim takim
wymierzam karę
i kąpać się im
nie pozwalam wcale!
Kiedy dzieci to usłyszały
nagle wszystkie posmutniały.
-Nie będziemy już więcej
wrzucać śmieci !
Zaczniemy ostrzegać
niegrzeczne dzieci!
Jutro nad twoim brzegiem
tabliczkę postawimy:
BĄDŹ PRZYJACIELEM PRZYRODY
I NIE ZAŚMIECAJ WODY!!!
2.Rozmowa na temat treści wiersza
- kto przyszedł nad rzekę;
co zrobiły dzieci;
co powiedziała rzeka;
co dzieci obiecały rzece;
jak dzieci mogą dbać o środowisko;
(Usunięcie z ilustracji emblematów "śmieci" przez chętne dzieci)

3.Zabawa ruchowa przy muzyce "Podróż do krainy przyrody" -dzieci wybierają się na wycieczkę samolotem, aby sprawdzić czy nasza Ziemia jest czysta.
4.Rozmowa z dziećmi na temat zachowania się w parkach, lasach i nad rzekami.
Co należy robić ze śmieciami?
Dlaczego należy dbać o nasze środowisko?
Co powinniśmy zrobić, aby wszyscy ludzie pamiętali o tym, żeby nie zaśmiecać i nie niszczyć naszego środowiska?
5. Wysłuchanie piosenki "Skrzaty leśne" – ilustrowanie treści ruchem
5.Zabawa "Sprzątamy las – pomagamy skrzatom".
Na podłodze rozłożone są śmieci: ( pudełka, butelki, gazety, plastikowe torebki itp.) Stoją też pojemniki z napisami: makulatura, plastik, szkło. Dzieci oglądają porozrzucane śmieci, omawiają, z czego są zrobione. N. pokazuje dzieciom pojemniki na odpady i wspólnie z dziećmi ustala, co powinno znaleźć się w każdym koszu. Przy muzyce dzieci spacerują po całej sali i "sprzątają las"- zbierając i segregując śmieci do pojemników.
6.Na koniec dzieci składają przyrzeczenie ekologiczne"
N. Czy przyrzekacie chronić przyrodę i dbać o nią?
- dzieci stojąc podnoszą dwa palce odpowiadają – przyrzekamy
Nauczycielka odczytuje "Kodeks małego ekologa. Następnie umieszcza go na tablicy
KODEKS MAŁEGO EKOLOGA
1. Wrzucaj śmieci do śmietnika, bo papierek sam nie znika;
2. Kto śmieci segreguje ten środowisko ratuje;
3. Torebka foliowa jest już niemodna, materiałowa bardziej wygodna;
4. Światło oszczędzać to ważna rzecz, niech duże rachunki idą precz;
5. Drzewa, krzewy oddychają, szanuj je bo tlen nam dają;
6. Każde zwierzę na szacunek zasługuje i godnego
traktowania oczekuje;
7. Zakręcaj wodę mój przyjacielu, bo wody jest mało a chętnych na nią bardzo wielu;
8. Świat warzyw i owoców jest bardzo kolorowy, jedz je często a będziesz zdrowy;
9. Spacer i rower lepszy niż samochód, korzysta zdrowie
i przyroda wokół.
10. Sport to zdrowie, dobra kondycja Ci o tym powie.