Materiały dydaktyczne dla nauczycieli!

Była sobie wielka dynia,
obok dyni wielka skrzynia,
obok skrzyni mały kotek
a przy kotku włóczki motek.

Kotek zrobił hop na skrzynię,
potem zrobił hop na dynię,
i zamiauczał miał, miał, miał
będę tutaj smacznie spał.

autor A. Ryba

ZADUSZKI

Jesienną porą
każdy w zadumie
wspomina swoich bliskich.
Tych,co tu byli wśród nas
i żyli
a potem – nagle - odeszli.

Teraz ich groby
barwinek zdobi,
jedliny gałąź świeża.
Zapalmy znicze,
połóżmy kwiaty.
Mówmy, mówmy pacierze...

autor: Janina Halagarda

Film Zamiast klapsa w sposób przyjazny prezentuje, jak radzić sobie z trudnymi zachowaniami małych dzieci. Rodzice mogą dowiedzieć się, jak nie stracić panowania nad sobą, gdy dziecko zachowuje się niezgodnie z ich oczekiwaniami oraz jak komunikować się z maluchem, by zachęcić go do współpracy.

WIEWIÓRKA
autor: Janina Halagarda

Ruda wiewióreczka
buszuje po parku.
Szuka pośród liści
jesiennych podarków.

Znalazła orzeszki,
kasztanki, dwa piórka.
Schowała do dziupli
skarby te, ślicznotka.

Ukryła zapasy
- już pełne spiżarnie.
Zaśnie rudokitka
nim biały puch spadnie.

Obudzi się czasem,
by zjeść coś smacznego,
i żeby się bawić
z dziećmi w chowanego.

Kraczą wrony: kra, kra, kra!
Nasza Ola katar ma!
Nie włożyła dziś szalika,
i od rana kicha, pśtyka.
Wciąż marudzi, głowa boli,
w swym łóżeczku się gramoli.

Była wczoraj u lekarza,
który słusznie zauważył,
że ten katar się rozmnaża!
Pozaraża wszystkich wkoło.
O niedobrze! Niewesoło!

Teraz syrop grzecznie łyka,
maści wącha.
Pije dużo, je niewiele.
Chce być zdrowa na niedzielę,
bo od wtorku w domu siedzi!

I narzeka:
- że nie chodzi do przedszkola,
- nie spotyka koleżanek,
- nie rysuje, nie maluje,
- nie śmieje się, nie żartuje,
- nie wychodzi na zakupy,
i nie stać jej na wygłupy!

Gorączkuje - bo choruje!

Wreszcie, jakoś koło piątku,
wszystko było już w porządku.
Wstała nasza Ola zdrowa,
i wesoła i morowa.

Tak to wrony wykrakały
ten nieszczęsny katar cały!

autor: Janina Halagarda

Jesienna orkiestra

Na polanie, w lesie,
już pożółkła trawa,
zaraz się rozpocznie
jesienna zabawa.

Zając dmucha w trąbę,
miś na flecie gra,
mały jeżyk podśpiewuje:
bum tra – ra – ra – ra
bum tra – ra – ra – ra.

Wiewióreczka ruda
wielki bęben trzyma,
pod gałęzią sosny
głową kiwa ślimak.

Poszła jesień w taniec,
wiatr na liściach gra,
mały jeżyk podśpiewuje:
bum tra – ra – ra – ra
bum tra – ra – ra – ra.

Lecą liście z drzew,
lecą zamaszyście.
Wiatr je niesie w świat.
Złote, rude i czerwone
lecą w każdą świata stronę.

Te z kasztana, te klonowe,
topolowe, akacjowe.
Liście dębu, buka, brzozy,
jarzębiny i osiki...

Liści tyle, liści tyle...
lecą sobie jak motyle.
I usiadły pod drzewami,
kolorami, dywanami.

My te liście pozbieramy,
śliczny bukiet Pani damy.

autor: Janina Halagarda

I.
Spadły z drzewa dwa kasztany,
toczą się po trawie.
Zrobię sobie z nich konika,
w kąciku postawię.

Ref.:
Proszę Pani, proszę Pani,
Jak to zrobić mam?
Nasza Pani, nasza Pani
Wszystko powie nam!

II.
Mam w pudełku ładne kredki
żółte i czerwone.
Wezmę papier i kredkami
narysuje domek.

Ref.: Proszę Pani, proszę Pani...

III.
Są w ogródku dwa zagonki,
kwiaty tam wyrosną,
gdy nasiona na zagonkach
posiejemy wiosną.

Ref.: Proszę Pani, proszę Pani...

Co zrobimy dla naszej Pani

Dla naszej pani – każdy wie przecież -
zrobimy wszystko, wszystko na świecie.
Zróbmy na przykład stół z czekolady,
w stole cukierków pełne szuflady.

Albo kalendarz zróbmy: świąt wiele,
w każdym tygodniu po dwie niedziele.
Kalendarz, w którym wciąż świeci słońce,
wakacje trwają cztery miesiące.

Pani się cieszy, my jeszcze więcej
i razem z panią klaszczemy w ręce.
Wszyscy się śmieją, radość jest wszędzie,
i nam, i pani przyjemnie będzie.

Albo zbudujmy piękny żaglowiec,
dajmy go pani. Co na to powie?
Jak się ucieszy, gdy na dwa lata
wyruszy w podróż dokoła świata!

Ale tak samej – troczę niemiło,
na pewno pani by się nudziło.
A więc w tę podróż za morza, lasy,
zabierze pani calutką klasę.

Na morzu, w porcie – my z panią wszędzie,
i pani bardzo przyjemnie będzie.
Bo my dla pani – każdy wie przecież -
zrobimy wszystko, wszystko na świecie!

Idzie ścieżynką
Złocista Jesień
I tysiąc liści
W fartuszku niesie.

A w każdym liściu
Pani Jesieni
Zaklętych tysiąc
Słońca promieni.

O jeden listek
Jak serce złote
Poproszę Jesień
W bukiet go wplotę.

I dam go naszej
Pani. Bo wiecie:
Ta nasza Pani
Najlepsza w świecie