Materiały dydaktyczne dla nauczycieli!

DZIEŃ CZEKOLADY

Mała Basia ledwie wstała,
wszystkich w koło częstowała:

Ten kawałek - bardzo słodki
dla kochanej mej Dorotki,
ten – dla Mamy...
ten - dla Taty...

ten – dla Wojtka...
ten - dla kotka...
Ja też kawałeczek zjem,
bo to Czekolady Dzień!

autor: Janina Halagarda

GDZIE JESTEŚ, WIOSNO?

W zimowym krajobrazie
śpi wiosna - jak na razie.
Utknęła soplem lodu,
zaspami śniegu, chłodu.

Wiatr zimny zewsząd, mgliście
i smutno – oczywiście!
Bo zima nas tak nuży...
Już nie wytrzymam dłużej!

Gdzie jesteś, przyjaciółko,
znajoma z dawnych lat?
Może się gdzieś zgubiłaś
i zwariował świat?

Królujesz na "Facebooku"
i zna cię "Nasza- klasa".
Nie widać zaś w ogrodach,
na łąkach, polach, lasach...

Kupię ci GPS-a
i wyślę SMS-a,
dam znać pocztą mailową,
byś wróciła na nowo.

autor: Janina Halagarda

KWIETNIOWE ZACHCIANKI

Za oknem śnieg pada na kwiatów rabatki.
Pokrył już narcyze, krokusy, stokrotki.
Pada sobie cicho,nie zważając na to,
że niedługo przyjdzie do nas ciepłe lato...

Wsłuchuję się w śpiewy szpaka i skowronka...
Czy nas coś zaskoczy jeszcze tego ranka???
O! Gościnnie bociek wylądował właśnie!
Przygląda się zimie i dziwi się wiośnie...

A to tylko kwietnia wiosenne zachcianki:
Śnieg, słonko i bocian
i śliczne sasanki.

autor: Janina Halagarda

My i nasze emocje –
propozycje zabaw i ćwiczeń
uczących nazywania i wyrażania uczuć w sposób werbalny i poza werbalny,
a także kształtowania w sobie empatii.

1. Zabawa muzyczna – swobodny taniec przy muzyce, na przerwę dzieci wymyślają miły ukłon do koleżanki lub kolegi.

2. "Buźki" – próba nazywania przez dzieci, co może oznaczać emocja przedstawiona na każdej z buzi.

3. "Kostka uczuć" – zabawa dydaktyczna. Dzieci rzucają do siebie kostką, osoba, która ja otrzyma,stara się nazwać konkretną buzię, która jej wypadła po rzucie, a następnie pokazuje tą emocję mimika twarzy.

4. Rozmowa z dziećmi na temat uczuć i emocji, które mamy w sobie w zależności od różnych sytuacji. Co to są uczucia?, Gdzie rodzą się uczucia?

Przedstawienie dzieciom definicji emocji – dostosowanej do wieku i możliwości dzieci.

(Emocje to coś co rodzi się w naszym sercu, poprzez różne sytuacje i okoliczności, których jesteśmy uczestnikami - ich źródłem jest wszystko co nas otacza. Emocje nie są ani dobre ani złe. Nie podlegają ocenie moralnej, zatem każdy ma prawo czuć się szczęśliwy jak i zły. Najważniejsze jest to co robimy z tymi emocjami czy i w jaki sposób pokarzemy nasze emocje innym.)

5. Zabawa dydaktyczna – odzwierciedlenie uczuć poprzez figury geometryczne. Przypisujemy figurom konkretne emocje np. Żółte koło – radość, czerwony trójkąt – złość, niebieski prostokąt – smutek, zielony kwadrat – strach

Pokaż jak się czujesz gdy:
-rodzice cię chwalą,
-ktoś sprawi ci przykrość
-jesteś głodny
-dostaniesz prezent
-ktoś przyłapie cię na kłamstwie
-boli cię ząb
-boisz się dużego psa
-teraz

6. Zabawa ruchowa "Podróż do krainy: złości, radości i smutku".

Dzieci ustawiają się w pociąg i jadą do krainy złości, tutaj ludzie chodzą obrażeni, są źli i zagniewani, tupią nogami, zaciskają dłonie w pięści i krzyczą. Następnie pociąg rusza dalej i zatrzymuje się w krainie smutku. Tutaj ludzie chodzą markotni, płaczą, Na końcu pociąg rusza do krainy radości, gdzie ludzie są zawsze uśmiechnięci, życzliwi i pomocni wobec siebie, witają się z nami serdecznie.

Dzieci wypowiadają się w której krainie podobało im się najbardziej i dlaczego? Podczas tej zabawy w każdej krainie słychać muzykę odpowiednią do emocji: złości, smutku i radości. Każda kraina znajduje się w innym miejscu sali i jest oznaczona symbolem oddającym daną emocję.

7. Zabawa pantomimiczna "Miejsce po mojej lewej stronie jest wolne, zapraszam na nie np. Kasię pod postacią np. Kota".

Dziecko, które zostaje wezwane na puste miejsce, losuje emocję za pomocą kostki uczuć i idzie jako np. zaspany lub wesoły kot.

8. Bajka z serii Domisie pt. "O nadętym Domisiu" – omówienie emocji w bajce.

9. Zabawa ruchowa "Pokaż emocję swoja buzią".

Przypisujemy do znaków pogody konkretne emocje np. Słońce – radość, deszcz – smutek, piorun – złość, śnieg – błogi spokój, chmury i wiatr – zdenerwowanie, czarne chmury – strach itp. Na każdą przerwę w muzyce dzieci zatrzymują się patrzą na wyznaczony symbol i pokazują emocję na swojej twarzy i swoim ciałem przypisaną do danego symbolu.

10. Zabawa "Dokończ zdanie"
- Jestem zły gdy ... 
- Cieszę się gdy ...
- Jestem smutny gdy ...
- Jestem zdziwiony gdy ...

11. Dzieci pokazują wymyśloną przez siebie emocję (z omawianych) i demonstruje ją swoją mimiką twarzy oraz ciałem, a pozostałe dzieci odgadują.

12. Bajka z serii Domisie "Przepraszalski" – omówienie emocji występujących w bajce oraz jej zakończenia; Wiersz "Psie smutki" J. Brzechwa. Nawiązanie do końca bajki, aby zawsze pogodzić się i załagodzić okoliczności, by emocje na naszej twarzy odzwierciedlały radość, abyśmy czuli się jak w krainie radości. Podobnie i w klasie, jeśli nasza zabawa będzie zgodna to nasza klasa również będzie taką krainą radości.

13. Podsumowanie zajęć – informacja zwrotna:
podnoszenie jednego z dwóch, trzech kloców, do których przypisujemy emocje (radość, smutek, złość)
malowanie siebie jak się czuję w chwili obecnej
próby przedstawienia różnych emocji na pustych twarzach

14. Inscenizacja wiersza D. Gellner pt. "Zły humorek": wspólne dobieranie symboli które wyrażają emocje (buźki) oraz nazw uczuć odpowiednio do przedstawianych fragmentów wiersza.

Dzieci słuchają inscenizowanych przez nauczycielkę fragmentów wiersza, mówią o własnych doświadczeniach i dobierają pasującą do sytuacji "buźkę" oraz nazywają uczucie "po imieniu".

15. Zabawa "Start rakiety" – wysyłamy złość oraz wszystkie tzw. Negatywne emocje, z którymi jest nam źle, w kosmos.

Dzieci:
-bębnią palcami po podłodze, najpierw cicho powoli, a potem coraz szybciej i coraz głośniej;
-klaszczą w dłonie natężającą się głośnością i we wzrastającym tempie;
-tupią nogami, także tutaj zaczynają cicho i powoli, a potem coraz szybciej i głośniej;

Hałas i szybkość wykonywanych ruchów stopniowo wzrastają, dzieci wstają gwałtownie ze swoich miejsc, wyrzucają z głośnym wrzaskiem ręce do góry – RAKIETA WYSTARTOWAŁA!

Powoli dzieci siadają na swoich miejscach. Ich ruchy uspokajają się, słychać tylko delikatny szum aż wszystko cichnie – rakieta znika za chmurami.
I jesteśmy radośni. 

16. Zabawa muzyczno–ruchowa do piosenki "Zgoda"

Nie chcę cię 3x znać
Choć do mnie 2x
rączkę mi daj
prawą mi daj
lewą mi daj
i już się na mnie nie gniewaj.

17. Zabawa muzyczno–ruchowa "Dwóm tańczyć się zachciało"

Dwóm tańczyć się zachciało, zachciało, zachciało
Lecz tańczyć nie umiało, fari fari fara

Kłócili się ze sobą, ze sobą, ze sobą,
Ja nie chcę tańczyć z tobą, fari, fari, fara

Poszukam se innego, innego, innego,
Do tańca zdolniejszego, fari, fari, fara.

Wiersz J. Brzechwy pt. "Psie smutki"

Na brzegu błękitnej rzeczki 
Mieszkają małe smuteczki.
Ten pierwszy jest z tego powodu,
Że nie wolno wchodzić do ogrodu.
Drugi - że woda nie chce być sucha.
Trzeci - że mucha wleciała do ucha.
A jeszcze, że kot musi drapać, 
Że kura nie daje się złapać.
Ze nie można gryźć w nogę sąsiada 
I że z nieba kiełbasa nie spada.
A ostatni smuteczek jest o to,
Ze człowiek jedzie, a pies musi biec piechota.
Lecz wystarczy pieskowi dać mleczko 
I już nie ma smuteczków nad rzeczką.

Wiersz D. Gellner "Zły humorek"

Zły humorek

Jestem dzisiaj zła jak osa!
Złość mam w oczach i we włosach!
Złość wyłazi mi uszami
i rozmawiać nie chcę z wami!

A dlaczego? Nie wiem sama.
Nie wie tata, nie wie mama...
Tupię nogą, drzwiami trzaskam
i pod włos kocura głaskam.

Jak tupnęłam lewą nogą,
nadepnęłam psu na ogon.
Nawet go nie przeprosiłam -
taka zła okropnie byłam.

Mysz wyjrzała z mysiej nory:
- Co to znowu za humory?
Zawołałam: - Moja sprawa!
Jesteś chyba zbyt ciekawa.

Potrąciłam stół i krzesło,
co mam zrobić, by mi przeszło,!?
Wyszłam z domu na podwórze,
wpakowałam się w kałużę.

Widać, że mi złość nie służy,
skoro wpadłam do kałuży.
Siedzę w błocie, patrzę wkoło,
wcale nie jest mi wesoło...

Nagle co to? Ktoś przystaje.
Patrzcie! Rękę mi podaje!
To ktoś mały, Tam ktoś duży -
Wyciągają mnie z kałuży.

Przyszedł pies i siadł koło mnie,
kocur się przytulił do mnie,
mysz podała mi chusteczkę:
- Pobrudziłaś się troszeczkę!

Widzę, że się pobrudziłam,
ale za to złość zgubiłam
Pewnie w błocie gdzieś została,
NIE BĘDĘ JEJ SZUKAŁA!

Polecam:
-Bajka z serii Szkoła Kubusia Puchatka "Mów co czujesz"
-Bajka z serii Domisie "Przepraszalski"
-Bajka z serii Domisie pt. "O nadętym Domisiu"
-Bajki Agnieszki Galicy


opracowała: Magdalena Krajewska

"Bal na łące"

1. Wiosno, Wiosenko,
proszą motyle:
dziś bal na łące,
przyjdź choć na chwilę.

Dziś bal na łące,
Przyjdź choć na chwilę.
Wiosno, Wiosenko,
proszą motyle.

2. Na miękkiej trawie,
jak na dywanie,
zatańczysz z nami
wiosenny taniec.

Zatańczysz z nami
wiosenny taniec,
na miękkiej trawie,
jak na dywanie.

3. Tańczy Wiosenka,
a nad nią pszczoły.
Raz, dwa, trzy, walczyk
zabrzmiał wesoły.

Raz, dwa, trzy, walczyk
zabrzmiał wesoły.
Tańczy wiosenka,
a nad nią pszczoły.

Piosenka na miesiąc Kwiecień grupa II

ZŁOTY KLUCZYK

1. Miła wiosno dobra wiosno, wracaj do nas już
Bo zawilec nie chce rosnąć, taki z niego tchórz
Ref.
Złoty kluczyk weź, wiosno do rąk, }
złotym kluczem otwórz każdy pąk. } (bis)

2. Niebo tęczy nie roztacza, cicho stoi ul.
Nie pękają pąki w sadach, ptak nie budzi pól.
Ref.
Złoty kluczyk weź wiosno do rąk...

3. Otwórz okna w sennych domach, z wiatrem w berka graj.
Pustym skrzynkom na balkonach, pierwsze listki daj.
Ref.
Złoty kluczyk weź wiosno do rąk...

I. Ćwiczenia sprawności języka (szczególnie ważne przy terapii głosek: sz, ż, cz, dż, r, l):
- podnoszenie języka do nosa; opuszczanie do brody
- karuzela – kręcenie języczkiem wokół
- "głodny miś" – oblizywanie warg
- "miotełka" – oblizywanie ząbków górnych i dolnych po wewnętrznej stronie, tzw. czyszczenie ząbków
- "winda"- języczek wjeżdża do góry i zatrzymuje się tam (za górne ząbki); zjeżdża na dół
- "konik" – kląskanie językiem
- liczenie ząbków górnych i dolnych – dotykanie po kolei każdego ząbka językiem.

II. Ćwiczenia warg (szczególnie ważne przy sz,ż,cz,dż – tu zaokrąglanie - i przy głoskach wargowych – w,f)
- "rybka" – układanie ust w kształt "dziubka"
- "całuski" – układamy wargi tak jak do całusa i posyłamy buziaki
- "wesoły miś" – szeroki uśmiech z pokazaniem złączonych ząbków
- "smutny miś" – kąciki warg do dołu
- "wąsy"- wywijanie górnej wargi do góry; przytrzymywanie nią, np. słomki ułożonej między nosem a górną wargą
-" parskający konik" – parskamy, wypuszczając mocno powietrze ustami, tak, aby wargi zadrżały.

III. Ćwiczenia podniebienia miękkiego (szczególnie ważne przy wymowie głosek tylnojęzykowych: k, g, h):
- "chory miś" – kasłanie
- "zaspany miś" – ziewanie
- "śpiący miś" – chrapanie
- "uciekający języczek" - cofanie języka w głąb jamy ustnej przy odchylonej do tyłu głowie.

A oto przykładowe ćwiczenia-zabawy:

1. "Robienie bąbelków" - do szklanki wypełnionej wodą wkładamy słomkę i dmuchamy przez nią powietrze tak, aby na powierzchni wody pojawiły się bąbelki.

2. "Kto szybszy" – ustawiamy dwa "tory" jazdy (np. z książek, kartek papieru) wzdłuż stołu lub biurka, na końcu każdego "toru" kładziemy papierową piłeczkę (lub inny lekki przedmiot), a następnie wraz z dzieckiem dmuchamy na nią przez słomkę pilnując, aby nie wypadła z toru – wygrywa ten, kto szybciej poprowadzi swoją piłeczkę do "mety", czyli na drugi koniec stołu.

3. "Zbieranie kartoników" – na blacie rozrzucamy małe kwadratowe kartoniki w różnych kolorach – zadaniem dziecka jest "posegregowanie" ich kolorami (niebieski do niebieskiego, czerwony do czerwonego) poprzez przenoszenie papierków słomką (zasysanie, wciąganie powietrza do wewnątrz).

4. "Fruwające piórka" – różnokolorowe piórka zawieszamy na nitce obok siebie; zadaniem dziecka jest dmuchając na nie, nadać im odpowiedni ruch (np. mają trochę się podnieść, długo fruwać pod katem 45 stopni, obrócić się) – w ten sposób regulujemy tempo, moc oddechu, a także to okazja do utrwalania nazw kolorów, wielkości czy orientacji przestrzennej (prawa-lewa strona).

5. Robienie baniek mydlanych – dmuchanie poprzez otwór i regulowanie oddechem wielkości "baniek".

6. Pompowanie balonów – regulowanie toru mocy oddechu – robienie balonów małych, średnich, dużych itp. Po napompowaniu balon można wykorzystać do zabawy w "unoszenie" oddechem – dziecko dmucha na balon tak, aby ten jak najdłużej nie opadł na ziemię.

MIŁEJ ZABAWY!

logopeda Anna Świdzińska-Mikos

"Językowe rymowanki"

1. Piłka sama podskakuje,
Język piłkę naśladuje
- wyciągamy język do przodu i poruszamy nim w górę i w dół

2. Karuzela mknie wokoło,
Kręć językiem szybko w koło
- wyciągamy język do przodu i kręcimy nim wokół ust

3. Otwórz buźkę i zamykaj,
Tak jak pyszczkiem robi rybka
- wysuwamy wargi do przodu zaokrąglając je w kształt litery "o" i poruszamy ustami

4. Dotknij swym językiem nosa
By nie siadła na nim osa
- wysuwamy mocno język do przodu i próbujemy jego końcem dotknąć nosa

5. Możesz krówkę naśladować,
Wyjąć język i go schować
- wyciągamy i chowamy język

6. Choć nie robi się już tego,
Język mlaska na całego!
- naśladujemy odgłosy mlaskania

7. Masz swój język bardzo giętki
Możesz czyścic nim swe zęby
- czyścimy językiem zęby od strony wewnętrznej i zewnętrznej

8. Chce mamusia dostać buzi,
A więc cmoknąć każdy musi.
- naśladujemy odgłosy cmokania

9. Konik tupie kopytami,
My klaskamy językami.
- "przyklejamy język’ do górnego podniebienia o odrywamy go swobodnie uderzając nim o dolne podniebienie

10. Trąbę piękną ma pan słonik,
Język zwija się w rulonik
- wewnątrz buzi zwijamy język w rulonik i wysuwamy go przez lekko zaciśnięte usta

Przy wielkanocnym stole usiadł z rodziną Olek. Stół białym obrusem mama przykryła, a Ula talerze ustawiła. Chłopiec przyniósł pisanki w koszyczku, bazie i smaczny żurek w ogromnej wazie. Są jeszcze inne pyszności dla całej rodziny i dla gości: jajeczka na miękko, na twardo i maślany baranek z zieloną kokardą. Jest szynka gotowana i babka ucierana, a na półmisku biała kiełbasa do poczęstunku wszystkich zaprasza.

Dużo mają dobrego jedzenia, ale najpierw składają sobie świąteczne życzenia: zdrowia, szczęścia, wszystkiego najlepszego i Alleluja Wesołego! Potem wszyscy wzajemnie jajkami się stukają, a mama i tata do jedzenia zapraszają.

Babcia tak się wzruszyła, że aż łezkę uroniła. Olek się zerwał, przyniósł chusteczkę, a na dobry humor dał babci słodką babeczkę. Te święta będzie Olek długo pamiętał!